حدیث خانواده

خانواده

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
خَیْرُکُم خَیْرُکُم لأَِهْلِهِ وَأَنَا خَیْرُکُم لأَِهْلى ما أَکْرَمَ النِّساءَ إلاّ کَریمٌ وَلا أَهانَهُنَّ إلاّ لَئیمٌ؛
بهترین شما کسى است که براى خانواده اش بهتر باشد، و من از همه شما براى خانواده ام بهترم، زنان را گرامى نمى دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نمى کند مگر شخص پَست و بى مقدار.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلرَّجُلُ راعٍ عَلى أَهْلِ بَیْتِهِ وَهُوَ مَسؤُولٌ عَنْهُمْ وَالْمَرْأَةُ راعیَةٌ عَلى بَیْتِ بَعْلِها وَوُلْدِهِ وَهِىَ مَسؤُولَةٌ عَنْهُمْ... ؛
مرد، سرپرست خانواده است و درباره آنان از او سئوال مى شود و زن، سرپرست خانه شوهرش و فرزندان اوست و درباره آنان از وى سئوال مىشود.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
خَیْرُ الرِّجالِ مِنْ اُمَّتىَ الَّذینَ لایَتَطاوَلُونَ عَلى أَهْلیهِمْ وَیَحِنُّونَ عَلَیْهِمْ وَلا یَظْلِمُونَهُمْ؛
بهترین مردان امّت من کسانى هستند که نسبت به خانواده خود خشن نباشند و اهانت نکنند و دلسوزشان باشند و به آنان ظلم نکنند.

امام صادق علیهالسلام :
مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ مُدَّ لَهُ فى عُمُرِهِ؛
هر کس به شایستگى در حقّ خانواده اش نیکى کند، عمرش طولانى مى شود.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
مَنْ أَدْخَلَ عَلى أَهْلِ بَیْتِهِ سُرُورا خَلَقَ اللّهُ مِنْ ذلِکَ السُّرُورِ خَلْقا یَسْتَغْفِرُ لَهُ إِلى یَوْمِ الْقیامَةِ؛
هر کس خانواده اش را شاد کند، خداوند از آن شادى موجودى مى آفریند که تا روز قیامت براى او آمرزش بخواهد.

امام صادق علیهالسلام :
لایَزالُ الْمُؤْمِنُ یُورِثُ أَهْلَ بَیْتِهِ الْعِلْمَ وَ الأَْدَبَ الصّالِحَ حَتّى یُدْخِلَهُمُ الْجَنَّةَ جَمیعا؛
مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و تربیت شایسته بهره مند مى سازد تا همه آنان را وارد بهشت کند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إذا أرادَ اللّهُ بِأهْلِ بَیْتٍ خَیْرا فَقَّهَهُمْ فِى الدّینِ وَوَقَّرَ صَغیرُهُمْ کَبیرَهُمْ وَرَزَقَهُمُ الرِّفْقَ فى مَعیشَتِهِمْ وَالْقَصْدَ فى نَفَقاتِهِم وَبَصَّرَهُمْ عُیُوبَهُمْ فَیَتُوبُوا مِنْها؛
هرگاه خداوند براى خانوادهاى خیر بخواهد آنان را در دین دانا مى کند، کوچکترها بزرگترهایشان را احترام مى نمایند، مدارا در زندگى و میانه روى در خرج روزیشان مى نماید و به عیوبشان آگاهشان مى سازد تا آنها را برطرف کنند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
یا على: خِدْمَةُ الْعِیالِ کَفّارَةٌ لِلکَبائِرِ وَتُطْفى غَضَبَ الرَّبِّ، وَمُهُورُ الْحُورِ العینِ، وَتَزیدُ فِى الْحَسَناتِ وَالدَّرَجاتِ؛
یا على: خدمت به خانواده، کفاره گناهان کبیره و خاموش کننده خشم خداوند و مهریه حورالعین و زیاد کننده حسنات و درجات است.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلْمُؤمِنُ یَأکُلُ بِشَهْوَةِ أَهْلِهِ، اَلْمُنافِقُ یَأکُلُ أَهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ؛
مؤمن به میل و رغبت خانوادهاش غذا مى خورد ولى منافق میل و رغبت خود را به خانواده اش تحمیل مى کند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
تَلا رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله (قُوا أنْفُسَکُمْ وَأَهْلیکُمْ نارا) فَقالُوا: یا رَسُولَ اللّهِ کَیْفَ نَقى أَهْلَنا نارا؟ قالَ: تَأْمُرُونَهُمْ بِما یُحِبُّ اللّهُ وَتَنْهَونَهُمْ عَمّا یَکْرَهُ اللّهُ؛
رسول خدا صلى الله علیه وآله این آیه را تلاوت فرمودند: «خود و خانواده تان را از آتش دوزخ حفظ کنید»، گفتند: اى رسول خدا! چگونه خانواده مان را از آتش دوزخ حفظ کنیم؟ فرمودند: به آنچه خدا دوست دارد امرشان کنید و از آنچه خدا نمى پسندد، نهیشان نمائید.

1. نهج الفصاحه ح1520	2. صحیح بخارى 3/125	3. مکارم الأخلاق ص216	4. کافى 2/105/11	5. کنزالعمال 16/379/44995
6. مستدرکالوسایل 12/201/13881	7. نهج الفصاحه ح 147	8. جامع الأخبار ص276	9. کافى 4/12/6	10. الدرّالمنثور 6/244

حدیث تربیت

تربیت

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اَلنّاسُ مَعادِنُ وَالعِرْقُ دَسّاسٌ وَأَدَبُ السّوءِ کَعِرْقِ السّوءِ؛
مردم همانند معدنها مختلفاند و اصل و نسب در انسان مؤثر است و تربیت بد همانند اصل و نسب بد است.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أکْرِموا أوْلادَکُم وَأَحْسِنوا آدابَهُمْ یُغْفَرْلَکُمْ؛
فرزندان خود را گرامى بدارید و خوب تربیتشان کنید تا گناهان شما آمرزیده شود.

امام سجاد علیه السلام :
اَللّهُمَّ... أَعِنّى عَلى تَرْبیَتِهِمْ وَتَأدیبِهِمْ وَبِرِّهِمْ؛
خدایا مرا بر تربیت، ادب آموزى و نیکى کردن به فرزندانم یارى فرما.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أَدِّبوا أوْلادَکُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّکُمْ وَحُبِّ أَهْلِ بَیْتِهِ وَقِراءَةِ الْقُرْآنِ؛
فرزندان خود را به کسب سه خصلت تربیت کنید: دوستى پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

اَلْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ سِنینَ وَعَبْدٌ سَبْعَ سِنینَ وَوَزیرٌ سَبْعَ سِنینَ؛
فرزند هفت سال سروَر، هفت سال فرمانبردار وهفت سال وزیراست.دگارش هستى ... .

امام على علیهالسلام :
مَنْ سَأَلَ فى صِغَرِهِ أجابَ فى کِبَرِهِ؛
هر کس در خردسالى سئوال کند، در بزرگسالى پاسخ مى گوید.

امام صادق علیهالسلام :
إنّا نَأْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاةِ وَالصّیامِ ما أَطاقواإذاکانواأبْناءَسَبْعِسِنینَ؛
ما هنگامى که کودکانمان هفت ساله مى شوند به اندازهاى که طاقت دارند آنان را به انجام نماز و روزه فرمان مى دهیم.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

عَرامَةُ الصَّبِىِّ فى صِغَرِهِ زیادَةٌ فى عَقْلِهِ فى کِبَرِهِ؛
بازى گوشى کودک در خردسالى اش مایه فزونى عقل در بزرگسالى اوست.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

یا عَلىُّ: رَحِمَ اللّهُ والِدَیْنَ حَمَلا وَلَدَهُما عَلى بِرِّهِما؛
اى على: خداوند رحمت کند پدر و مادرى را که فرزند خویش را بر نیکى کردن به خودشان یارى کنند.

1. نهج الفصاحه ح3146	2. مکارم الأخلاق ص222	3. صحیفه سجادیه از دعاى 25	4. کنزالعمال 16/456/45409	5. مکارم الأخلاق ص222
6. تحف العقول ص263	7. غررالحکم 5/264/8273	8.دعائم الاسلام 1/194	9. کنزالعمال 11/91/30747	10. من لایحضره الفقیه 4/372

حدیث جهنم

جهنم

امام على علیهالسلام :
اِعْلَموا اءَنَّهُ لَیْسَ لِهذَا الْجِلْدِ الرَّقیقِ صَبْرٌ عَلَى النّارِ، فَارْحَموا نُفوسَکُمْ فَإِنَّکُمْ قَدْ جَرَّبْتُموها فى مَصائِبِ الدُّنْیا. أَفَرَأَیْتُمْ جَزَعَ أَحَدِ کُمْ مِنَ الشَّوْکَةِ تُصیبُهُ وَالْعَثْرَةِ تُدْمیهِ وَالرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟! فَکَیْفَ إِذا کانَ بَیْنَ طابِقَیْنِ مِنْ نارٍ ضَجیعَ حَجَرٍ، وَقَرینَ شَیْطانٍ؟
بدانید که این پوست نازک تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم کنید، شما در مصیبتهاى دنیا آزمایش کرده اید که وقتى خارى به بدن یکى از شما مى رود و یا به زمین مى خورد و خونى مى شود و یا شنهاى داغ پایش را مى سوزاند چگونه بیتابى مى کند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر میان دو لایه از آتش قرار گیرد و هم بسترش سنگ و همدمش شیطان باشد؟!.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله:
لَوْ أَنَّ دَلْوا صُبَّ مِن غِسلینٍ فى مَطْلَعِ الشَّمْسِ لَغَلَتْ مِنْهُ جَماجِمُ مَنْ فى مَغْرِبِها؛
اگر یک سطل از چرک و خون دوزخیان در شرق عالم ریخته شود بر اثر آن جمجمه کسانى که در غرب عالمند به جوش مى آید.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أَدْنى اَهْلِ النّارِ عَذابا یَنْتَعِلُ بِنَعْلَیْنِ مِن نارٍ یَغْلى دِماغُهُ مِنْ حَرارَةِ نَعْلَیْهِ؛
کم عذابترین اهل جهنم دو کفش از آتش به پا دارد که از حرارت آنها مغزش به جوش مى آید.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أَکْثَرُ ما یُدْخِلُ النّاسَ النّارَ الأَجْوَفانِ: الفَمُ وَالفَرْجُ؛
دو چیز میان تهى بیش از همه مردم را به جهنم مى برد: دهان و شرمگاه.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله:
أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النّارَ أَمیرٌ مُتَسَلِّطٌ لَمْ یَعْدِلْ، وَذو ثَرْوَةٍ مِنَ الْمالِ لَمْ یُعْطِ الْمالَ حَقَّهُ وَفَقیرٌ فَخورٌ؛
اولین کسى که به جهنم مى رود فرمانرواى قدرتمندى است که به عدالت رفتار نمى کند و ثروتمندى که حقوق مالى خود را نمى پردازد و نیازمند متکبر.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اِنَّ لِجَهَنَّمَ بابا لایَدْخُلُها إِلاّ مَن شَفا غَیْظَهُ بِمَعْصیَةِ اللّهِ تَعالى؛
جهنّم را درى است که جز کسى که با معصیت خداى تعالى خشم خود را فرونشاند، از آن وارد نمىشود.

حدیث قدسى :
فیما اوُحىَ إلى عیسى علیهالسلام هىَ (یَعْنِى النّارَ) دارُ الْجَبّارینَ وَالعُثاةِ الظّالِمینَ وَکُلِّ فَظٍّ غَلیظٍ وَکُلِّ مُخْتالٍ فَخورٍ؛
به عیسى علیه السلام وحى شد که جهنم سراى جباران و سرکشان ظالم است و جایگاه هر تندخوى خشن و هر متکبر مغرورى.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
وَالَّذى بَعَثَنى بِالحَقِّ بَشیرا لایُعَذِّبُ اللّهُ بِالنّارِ مُوَحِّدا أَبَدا؛
سوگند به آن کس که مرا نوید دهنده برانگیخت، خداوند هرگز یکتا پرست را در آتش عذاب ندهد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
فى قَوْلِهِ تَعالى (یا حَسْرَتَنا عَلى ما فَرَّطْنا) اَلْحَسْرَةُ أَنْ یَرى أَهْلُ النّارِ مَنازِلَهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ فِى الْجَنَّةِ فَتِلْکَ الْحَسْرَةُ؛
درباره آیه «دریغا که کوتاهى کردیم» فرمود: دریغ از این روست که جهنمیان جایگاه بهشتى خود را در بهشت مى بینند. این موجب حسرت مى شود.

امام صادق علیهالسلام :
إِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ النّارِ فِى النّارِ لأَِنَّ نیّاتَهُمْ کانَتْ فِى الدُّنْیا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فیها أَنْ یَعْصُوا اللّهَ أَبَدا وَإِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ الجَنَّةِ فِى الجَنَّةِ لأَِنَّ نیّاتَهُمْ کانَتْ فِى الدُّنْیا أَنْ لَوْ بَقُوا فیها أَنْ یُطیعُوا اللّهَ أَبَدا فَبِا النِّیّاتِ خُلِّدَ هؤُلاءِ وَهؤُلاءِ ثُمَّ تَلاقَوْ لَهُ تَعالى: (قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاکِلَتِهِ) قالَ: عَلى نیَّتِهِ؛
جهنمیان از این رو در آتش جاویدانند که در دنیا نیّتشان این بود که چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى کنند و بهشتیان نیز از اینرو در بهشت جاویدانند که در دنیا بر این نیت بودند که اگر براى همیشه ماندگار باشند براى همیشه خدا را فرمان برند. پس، جاودانگى هر دو گروه به سبب نیتهایشان است. آنگاه حضرت این آیه را تلاوت کردند: «بگو هر کس طبق نیت خود عمل مى کند».

1. نهج البلاغه خطبه183	2. امالى طوسى 1/533/1162	3. کنزالعمال 14/527/39507	4. کنزالعمال 16/103/44071	5. عیون الاخبارالرضا 1/31/20
6. تنبیه الخواطر 1/121	7. کافى 8/136/103	8. التوحید 29/31	9. الدرالمنثور 3/9	10.کافى 2/85/5

حدیث مسواک

مسواک

امام باقر علیهالسلام :
لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِى السِّواکِ لأََباتوهُ مَعَهُمْ فى لِحافٍ؛
اگر مردم نتایج و خواص مسواک کردن را بدانند هیچگاه مسواک را از خود جدا نمى کنند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
ما زالَ جَبْرَئیلُ یُوَصّینى بِالسِّواکِ حَتّى خِفْتُ أنْ اُحْفىَ اَوْ اُدْرِدَ؛
جبرئیل پیوسته مرا به مسواک سفارش مى کرد تا جایى که ترسیدم (از کثرت مسواک زدن) دندانهایم سائیده شود و از بین برود.

امام صادق علیهالسلام :
فِى السِّواکِ اثْنَتا عَشَرَةَ خَصْلَةً: هُوَ مِنَ السُّنَّةِ، وَمَطْهَرَةٌ لِلْفَمِ، وَمَجْلاةٌ لِلْبَصَرِ، وَیُرْضِى الرَّحْمنَ، یُبَیِّضُ الأَْسْنانَ، یَذْهَبُ بِالْحَفَرِ، وَیَشُدُّ اللِّثَّةَ، وَیُشَهِّى الطَّعامَ، وَیَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ، وَیَزیدُ فِى الْحِفْظِ، وَیُضاعِفُ الْحَسَناتِ، وَتَفْرَحُ بِهِ الْمَلائِکَةُ؛
در مسواک زدن دوازده فایده وجود دارد: 1. از سنت پیامبر صلى الله علیه وآله است، 2. دهان را پاکیزه مى کند، 3. نور چشم را زیاد مى کند، 4. باعث خشنودى خداوند است، 5. دندانها را سفید مى کند، 6. پوسیدگى آنها را از بین مى برد، 7. لثه را محکم مى سازد، 8 . اشتهاآور است، 9. بلغم را مى برد، 10. حافظه را زیاد مى کند، 11. حسنات دو چندان مى شوند، 12. فرشتگان شاد مى گردند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
عَلَیْکُمْ بِالسِّواکِ فَنِعْمَ الشَّىْءُ السِّواکُ یَشُدُّ اللِّثَّةَ وَیَذْهَبُ بِالْبَخْرِ وَ یُصْلِحُ الْمِعْدَةَ وَیَزیدُ فى دَرَجاتِ الْجَنَّةِ وَیُرْضِى الرَّبَّ وَیُسْخِطُ الشَّیْطانَ؛
مسواک کنید که مسواک زدن خوب چیزى است لثه را محکم مى کند، بوى دهان را مى برد، معده را اصلاح مى کند، درجات بهشت را مى افزاید، پروردگار را خشنود مى کند و شیطان را به خشم مى آورد.

امام على علیهالسلام :
اَلسِّواکُ مَرْضاةٌ لِلّهِ وَسُنَّةُ النَّبىِّ صلىاللهعلیهوآله وَمُطَیِّبَةٌ لِلْفَمِ؛
مسواک زدن سبب خشنودى خداوند، اجراى سنت پیغمبر و وسیله خوش بویى و پاکیزگى دهان است.

امام رضا علیهالسلام :
اَلسِّواکُ یَجْلُو الْبَصَرَ وَیُنْبِتُ الشَّعْرَ وَیَذْهَبُ بِالدَّمْعَةِ؛
مسواک زدن، نور چشم را زیاد مى کند، مو را پر پشت مى نماید و آبریزش چشم را برطرف مى سازد.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
تَخَلَّلوا فَإِنَّهُ لَیْسَ شَىْءٌ أَبْغَضُ إِلَى الْمَلائِکَةِ مِنْ أَنْ یَرَوْا فى أَسْنانِ الْعَبْدِ طَعاما؛
خلال کنید که بدترین چیز نزد فرشتگان این است که لاى دندانهاى بندهاى مانده غذا ببینند.

امام صادق علیهالسلام :
ما أَدَرْتَ عَلَیْهِ لِسانَکَ فَأَخْرَجْتَهُ فَابْلَعْهُ وَما أَخْرَجْتَهُ بِالْخَلالِ فَارْمِ بِهِ؛
بعد از غذا زبان را دور دهان بگردان، هرچه با زبان درآمد فرو ببر، و آنچه را با خلال بیرون آوردى از دهان بیرون افکن.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إِذَا اسْتَکْتُمْ فَاسْتاکوا عَرْضا؛
وقتى مسواک مى کنید از عرض، دندانها را مسواک بزنید.

1. بحارالأنوار 76/130/17	2. وسائل الشیعه 1/346/1	3. خصال ص481	4. نهج الفصاحه ح1975	5. مکارم الاخلاق ص51
6. بحارالأنوار 76/137/باب18	7. مکارم الاخلاق ص153	8. مکارم الاخلاق ص152	9. نهج الفصاحه ح178	10. خصال ص481

حدیث کینه

1. کینه ، نابود مى کند. (غررالحکم ، باب کینه)

2. کینه ، سبب بر انگیختن خشم است. (غررالحکم ، باب کینه)

3. کینه ، پست ترین عیب هاست. (غررالحکم ، باب کینه)

4. آدم کینه توز راحتى و آسایش ندارد. (غررالحکم ، باب کینه)

5. کینه ، خویى پست است و بیمارى نابود کننده اى است. (غررالحکم ، باب کینه)

6. کینه ، دردى است سخت و دردناک و بیمارى وبادارى است. (غررالحکم ، باب کینه)

7. دنیا کوچکتر و حقیرتر و کمتر از آن است که از کینه ها پیروى شود. (و آدمى به دنبال کینه توزى برود) (غررالحکم ، باب کینه)

8. آدم کینه توز جانش در شکنجه و عذاب و اندوهش چند برابر است. (غررالحکم ، باب کینه)

9. کینه توزى از خصلت هاى بدان و بدکاران است. (غررالحکم ، باب کینه)

10. کینه آتشى است که جز به غلبه و ظفر خاموش نشود. (غررالحکم ، باب کینه)

11. خود را نگهدارید از تندى بخل و کینه و خشم و حسد و براى مبارزه با هر یک از آنها ابزار و سلاح لازم را تهیه کنید که به وسیله آن ابزار با آنها بجنگید و از آن جمله است : اندیشه کردن در سر انجام کار ، جلوگیرى از پستى و رذالت ، طلب فضیلت ، صلاح آخرت ، و ملازم بودن با حلم و بردبارى. (غررالحکم ، باب کینه)

12. پست ترین خوی ها کینه است. (غررالحکم ، باب کینه)

13. سخت ترین دل ها از نظر آلودگى و ناصافى ، دل شخص کینه توز است. (غررالحکم ، باب کینه)

14. به راستى عاقل و خردمند کسى است که کینه ها (ى مردم) را از دل بیرون کرده باشد. (غررالحکم ، باب کینه)

15. آدم کینه ور بد معاشرى است. (غررالحکم ، باب کینه)

16. از کینه توزى دل ها و دشمنى داشتن در سینه ها و پشت کردن به یکدیگر و یارى ندادن و دستگیرى نکردن از همدیگر ، دورى و اجتناب کنید، تا زمام امور خود را به دست گیرید. (غررالحکم ، باب کینه)

17. اساس و سر عیب ها کینه است. (غررالحکم ، باب کینه)

18. سبب فتنه ها کینه است. (غررالحکم ، باب کینه)

19. سلاح بدى و شرّ، کینه است. (غررالحکم ، باب کینه)

20. بدترین چیزى که در قلب جاى گیر شود کینه است. (غررالحکم ، باب کینه)

21. دل هاتان را از کینه پاک کنید که بیمارى وبا آورى است. (غررالحکم ، باب کینه)

22. کسى که کینه اش بسیار باشد عتاب او (و سرزنش و گله اش) کم است. (غررالحکم ، باب کینه)

23. آدم کینه توز اخوّت و برادرى ندارد. (غررالحکم ، باب کینه)

24. کسى که کینه را از درون خود به یک سو اندازد دل و قلبش آسوده و راحت شود. (غررالحکم ، باب کینه)

25. کسى که تخم کینه (در دل) بکارد محنت و اندوه درو کند. (غررالحکم ، باب کینه)

26. چه سخت است زندگى کینه توز. (غررالحکم ، باب کینه)

27. شخص کینه توز دوستى ندارد. (غررالحکم ، باب کینه)

28. انسان کریم و بزرگوار کینه توز نیست. (غررالحکم ، باب کینه)

منبع www.hadis.monajat.org

حدیث پاکیزگی

پاکیزگی

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
إِنَّ اللّهَ تَعالى جَمیلٌ یُحِبُّ الْجَمالَ، سَخىٌّ یُحِبُّ السَّخاءَ، نَظیفٌ یُحِبُّ النَّظافَةَ؛
خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاکیزه است و پاکیزگى را دوست دارد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
تَنَظَّفوا بِکُلِّ مَا اسْتَطَعْتُمْ فَإِنَّ اللّهَ تَعالى بَنَى الإِْسْلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَلَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاّکُلُّ نَظیفٍ؛
خودتان را با هر وسیلهاى که مى توانید پاکیزه کنید، زیرا که خداى متعال اسلام را برپایه پاکیزگى بنا کرده است و هرگز به بهشت نرود مگر کسى که پاکیزه باشد.

امام على علیه السلام :
نِعْمَ الْبَیْتُ الْحَمّامُ تَذْکُرُ فیهِ النّارَ وَیَذْهَبُ بِالدَّرَنِ؛
چه نیکو جایگاهى است حمّام، یادآور دوزخ است و چرک راازمیان مى برد.

امام على علیه السلام :
تَنَظَّفوا بِالْماءِ مِنَ النَّتْنِ الرِّیحِ الَّذى یُتَأَذّى بِهِ؛
خودتان را با آب، از بوى بد، که دیگران را آزار مى دهد بشویید.

امام صادق علیه السلام :
اِنَّ لِکُلِّ ثَمَرَةٍ سَّما فَاِذا اَتَیْتُمْ بِها فَمَسّوها بِالْماءِ أوْ اَغْمِسوها فِى الماءِ؛
هر میوهاى سمّى دارد، هرگاه میوه به دستتان رسید آن را با بشویید و یا در آب فرو برید.

امام على علیه السلام :
اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذْهِبُ الْهَمَّ وَالْحُزْنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛
لباس پاکیزه غم و اندوه را مى برد و موجب پاکیزگى نماز است.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
لا یُطَوِّلَنَّ أَحَدُکُمْ شارِبَهُ وَلا شَعْرَ إِبْطَیْهِ وَلا عانَتَهُ فَإِنَّ الشَّیْطانَ یَتَّخِذُها مَخْبَئا یَسْتَتِرُ بِها؛
بلند نکند کسى از شما موهاى سبیل و موهاى زیر بغل و موى زیر شکم خود را، زیرا شیطان این مراکز را پناهگاه خود قرار داده زیر موها پنهان مى شود.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله  :
تَقلیمُ الأَْظْفارِ یَمْنَعُ الدّاءَ الأَْعْظَمَ وَیَزیدُ الرِّزْقَ؛
گرفتن ناخنها درد بزرگ را مانع مى شود و روزى را زیاد مى کند.

امام على علیه السلام :
نَظِّفوا بُیوتَکُمْ مِن حَوْکِ الْعَنْکَبوتِ، فَإِنَّ تَرْکَهُ فِى الْبَیْتِ یورِثُ الْفَقْرَ؛
خانههاى خود را از تار عنکبوت تمیز کنید، زیرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى آورد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
لا تُبَیِّتوُا الْقُمامَةَ فى بُیوتِکُمْ وَأَخْرِجوها نَهارا، فَإِنَّها مَقْعَدُ الشَّیْطانِ؛
زباله را شب در خانه هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل کنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است.

1. نهج الفصاحه ح690	2. نهج الفصاحه ح1182	3. منلایحضرهالفقیه 1/115/237	4. خصال ص620	5. کافى 6/350/4
6. کافى 6/444/14	7. وسائل الشیعه 1/422/6	8. وسائلالشیعه 1/433/1	9. وسائلالشیعه 3/575/2	10. منلایحضرهالفقیه 4/5/4968

حدیث عطر

عطر

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
وَرَکْعَتَیْنِ بِسِواکٍ أَحَبُّ إِلَىاللّهِعَزَّوَجَلَمِنْسَبْعینَرَکْعَةًبِغَیْرِسِواکٍ؛ رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلطّیبُ یَشُدُّ الْقَلْبَ؛
بوى خوش قلب را تقویت مى کند.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله  :
إِنَّ خیارَ عِبادِ اللّهِ الْموفونَ الْمُطَیِّبونَ؛
بهترین بندگان خدا کسانى هستند که به وعده وفا کنند و بوى خوش بکار برند.

امام صادق علیهالسلام :
صَلاةُ مُتَطَیِّبٍ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعینَ صَلاةً بِغَیْرِ طیبٍ؛
یک نماز با عطر بهتر از هفتاد نماز بدون عطر است.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله
ما طابَتْ رائِحَةُ عَبْدٍ إِلاّ زادَ عَقْلُهُ؛
هیچ کس خوشبو نگردید مگر اینکه بر عقلش افزوده شد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله  :
ثَلاثٌ حَقٌّ عَلى کُلِّ مُسْلِمٍ: اَلْغُسْلُ یَوْمَ الْجُمُعَةِ وَالسِّواکُ وَ الطّیبُ؛
سه چیز است که بر هر مسلمانى لازم است: غسل جمعه، مسواک زدن و استعمال بوى خوش.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلینَ: اَلْحَیاءُ وَالْحِلْمُ وَالْحِجامَةُ وَالسِّواکُ وَالتَّعَطُّرُ؛
پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، حلم، حجامت، مسواک و عطرزدن.

امام کاظم علیه السلام :
لایَنْبَغى لِلرَّجُلِ أَنْ یَدَعَ الطّیبَ فى کُلِّ یَوْمٍ فَإنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَیْهِ فَیَوْمٌ وَیَوْمٌ لا، فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ فَفى کُلِّ جُمُعَةٍ وَلایَدَعْ؛
شایسته است که مرد هر روز از عطر استفاده کند، اگر هر روز نتوانست، یک روز در میان عطر زند و چنانچه این هم مقدورش نبود جمعه ها را ترک نکند.
 
امام صادق علیه السلام :
جاءَتِ امْرَأَةٌ إِلى رَسولِ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله فَقالَتْ: یا رَسولَ اللّهِ ما حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ؟ قالَ: ... وَعَلَیْها أَن تَطَیَّبَ بِأَطْیَبِ طیبِها؛
زنى نزد پیامبر صلى الله علیه وآله آمد و عرض کرد: یا رسول اللّه، حق مرد بر زن چیست؟ حضرت فرمودند:... و اینکه خود را براى او بیاراید و با بهترین عطرها خوشبو کند.

امام باقر علیه السلام :
ـ فى أَحْکامِ النِّساءِ ـ لایَجوزُ لَها أَنْ تَتَطَیَّبَ إِذا خَرَجَتْ مِنْ بَیْتِها؛
جایز نیست زن با بوى خوش از خانه بیرون برود.

1. بحارالأنوار 66/291/3	2. کافى 6/510/6	3. نهج الفصاحه ح850	4. کافى 6/511/7	5. مستدرکالوسائل 1/418/1044
6. نهج الفصاحه ح1256	7. نهج الفصاحه ح1463	8. کافى 6/510/4	9. کافى 5/508/7	10. بحارالأنوار 103/255/1

حدیث رابطه با خدا

رابطه با خدا

امام على علیهالسلام :
إنَّ الْعَبْدَ إذا اَرادَ اَنْ یَقْرَأَ أَوْ یَعْمَلَ عَمَلاً فَیَقُولُ: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛
هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده مى شود.

امام صادق علیهالسلام :
اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَى اللّهِ فى راحَةِ الأَبَدِ وَالعَیْشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالى عَنْ کُلِّ هَمِّهِ دُونَ اللّهِ تَعالى؛
کسى که کارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسایش و خیر و برکت در زندگى برخوردار است و واگذارنده حقیقى کارها به خدا، کسى است که تمام همّتش تنها بسوى خدا باشد.

امام على علیهالسلام :
مَنْ أَصْلَحَ فیما بَیْنَهُ وَبَیْنَ اللّهِ أَصْلَحَ اللّهُ فیما بَیْنَهُ وَبَیْنَ النّاسِ؛
هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إنَّ اللّهَ لایَنْظُرُ إلى صُوَرِکُمْ وَلا إلى أَمْوالِکُمْ وَإنَّما یَنْظُرُ إلى قُلُوبِکُمْ وَأَعْمالِکُمْ؛
خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمى کند بلکه به دلها و اعمال شما توجه مى نماید.

امام على علیهالسلام :
طُوبى لِمَنْ أَخْلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ وَعِلْمَهُ وَحُبَّهُ وَبُغْضَهُ وَأَخْذَهُ وَتَرْکَهُ وَکَلامَهُ وَصَمْتَهُ وَفِعْلَهُ وَقَولَهُ؛
خوشا به سعادت کسى که عمل، علم، دوستى، دشمنى، گرفتن، رها کردن، سخن، سکوت، کردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند.

امام على علیهالسلام :
مَنْ تَرَکَ لِلّهِ سُبْحانَهُ شَیئا عَوَّضَهُ اللّهُ خَیْرا مِمّا تَرَکَ؛
هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَللّهُمَّ ارْزُقْنى حُبَّکَ وَحُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَحُبَّ ما یُقَرِّبُنى إلى حُبِّکَ وَاجْعَلْ حُبَّکَ أَحَبَّ إلَىَّ مِنَ الْماءِ الْبارِدِ؛
خدایا روزى کن مرا محبّت خودت و محبّت دوستدارانت را و محبّت آنچه مرا به تو نزدیک مى کند و محبّت خودت را نزد من از آب خنک محبوبتر گردان.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
لَیْسَ مِنْ عَبْدٍ یَظُنُّ بِاللّهِ خَیْرا إلاّ کانَ عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همان گمان با او رفتار کند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
مَنْ أخْلَصَ لِلّهِ أرْبَعینَ صَباحا ظَهَرَتْ یَنابیعُ الْحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ؛
هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود.

امام صادق علیهالسلام :
مَنِ اسْتَخارَ اللّهَ راضِیا بِما صَنَعَ اللّهُ لَهُ خارَ اللّهُ لَهُ حَتْما؛
هر کس از خدا خیر بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خیر خواهد خواست.

1. بحارالأنوار 92/242/48	2. مصباح الشریعة 1/175/83	3. بحارالأنوار 71/366/12	4. امالى طوسى 1/536/1162	5. تحف العقول ص100
6. غررالحکم 5/395/8909	7. محجة البیضاء 8/5	8. بحارالأنوار 70/384/42	9. نهج الفصاحه ح2836	10. کافى 8/241/330

حدیث نماز

نماز

رسول اکرم صلی الله علیه وآله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛
امّتم همواره در خیر و خوبی اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند... .

رسول اکرم صلی الله علیه وآله :
اَلصَّلاةُ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ؛
نماز کلید همه خوبى هاست.

رسول اکرم صلی الله علیه وآله :
اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّهِ وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّهِ وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّهِ؛
نماز در اول وقت خشنودى خداوند، میان وقت رحمت خداوند و پایان وقت عفو خداوند است.

رسول اکرم صلی الله علیه وآله :
اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ المُصَلّى اِذا صَلّى فَاِنَّهُ یُناجى رَبَّهُ تَبارَک وَتَعالى فَلیَعلَم بِما یُناجیهِ؛
اى مردم همانا نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بزرگ و بلند مرتبهاش مناجات مى کند، پس باید بداند چه مى گوید.

امام على علیهالسلام :
لَو یَعْلَمُ المُصَلّى ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛
اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.

امام على علیهالسلام :
اُنظُر فیما تُصَلّى وَعَلى ما تُصَلّى اِن لَم یَکُن مِن وَجهِهِ وَحِلِّهِ فَلا قَبولَ؛
بنگر در چه (لباسى) و بر چه (چیزى) نماز مى گزارى، اگر از راه صحیح و حلالش نباشد، قبول نخواهد بود.

امام صادق علیهالسلام :
مَن قَبِلَ اللّهُ مِنْهُ صَلاةً واحِدَةً لَم یُعَذِّبْهُ وَمَن قَبِلَ مِنْهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبْهُ؛
خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى نماید.

امام صادق علیهالسلام :
تَسبیحُ فاطِمَةَ علیهاالسلام فى کُلِّ یَومٍ فى دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَىَّ مِن صَلاةِ اَلفِ رَکعَةٍ فى کُلِّ یَومٍ؛
تسبیحات فاطمه زهرا علیهاالسلام در هر روز پس از هر نماز نزد من محبوبتر از هزار رکعت نماز در هر روز است.

امام صادق علیهالسلام :
سَجدةُ الشُکرِ واجِبَةٌ عَلى کُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَتُرضى بِها رَبَّکَ وَتُعجِبُ المَلائِکَةَ مِنکَ... ؛
سجده شکر بر هر مسلمانى واجب است، با آن نمازت را کامل و پروردگارت را خشنود مى سازى و فرشتگان را به شگفتى مى آورى.

امام صادق علیهالسلام :
یُعرَفُ مَن یَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: یُنظَرُ اِلى اَصحابِهِ مَن هُم؟ وَاِلى صَلاتِهِ کَیفَ هىَ؟ وَفى اَىِّ وَقتٍ یُصَلّیها؟ ؛
کسى که از حق دَم مى زند با سه ویژگى شناخته مى شود: ببینید دوستانش چه کسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى خواند؟

1. امالى طوسى 647/1340	2. الفردوس 2/404/3796	3. سنن الدار قطنى 1/201/974	4. مسند ابن حنبل 2/129	5. غررالحکم 5/116/7592
6. تحف العقول ص174	7. کافى 3/266/11	8. کافى 3/343/15	9. التهذیب 2/110/183	10. محاسن 1/396/885

مدرکی دال بر امامت حضرت علی (ع)

حدیث منزلت :

از جمله احادیثی که بر امامت حضرت علی  ( ع ) دلالت دارد ؛ حدیث منزلت است که در کتب معتبر اهل سنت از جمله صحیح بخاری نقل شده است که « ان النبی (ص ) لما خرج الی تبوک ، استخلف علیاً فی المدینة  ، و علی اهله ، فقال علی : ما کنت اوثر ان تخرج فی وجه الا و انا معک فقال :  اما ترضی ان تکون منی بمنزلة هارون منموسی ، الا انه لا نبی بعدی .

یعنی هنگامی که پیامبر خدا برای غزوه تبوک از مدینه خارج شدند علی را به جای خود در  مدینه و در بین اهل خود قرار دادند (و بنا بر نقل تاریخ ، برخی از منافقین به استهزاء آن حضرت پرداخته و گفتند پیامبر خدا ، علی را با زنان و کودکان و بیمارن در مدینه جای گذاشته و با خود او را در جهاد فرا نخوانده است. ! ) اما حضرت علی ( ع )به پیامبر حدا ( ص )  عرض کردند :  من دوست ندارم که شما برای جهاد خارج شوید مگر اینکه من هم با شما باشم . پس پیامبر اکرم فرمودند : ایا راضی نیستی که منزلت و مقام تو نزد من مانند منزلت هارون نسبت به موسی باشد مگر اینکه پس از من پیامبری نخواهد بود .این حدیث در کتب زیر نقل شده است :

صحیح مسلم ج ۴ / ص ۱۰۸ ، صحیح بخاری ج۵ / ص ۳ و ۲۴ در کتاب فضایل ، مسند احمد ج۱ / ص ۱۷۰ و ۱۷۳ و ۱۷۵ و ۱۸۵ ، مسند ابی داود ج۱ / ص ۲۹ ، صحیح ترمذی ج ۲ / ص ۳۰ ، اسد الغابة ج۴ / ص ۲۶ و ج ۵ ص ۸ ، خصایص نسائی ص ۱۵ و ۱۶ ، کنز العمال ج ۶ ص ۴۰۲ ، ذخائر العقبی ص ۱۲۰ ، مجمع الزوائد ج۹ / ص ۱۰۹ و ۱۱۰ و ۱۱۱ . وتعداد زیادی از کتب معتبر دیگر اهل سنت و شیعه این حدیث نقل شده است و همان مقام و منزلت هارون را نسبت به حضرت موسی ( علیهما السلام ) برای حضرت علی اثبات می کند مگر نبوت و پیامبری را که حضرت رسول ( ص ) آن را نفی فرموده و گفته اند که « الا انه لا نبی بعدی » واین حدیث به صورت مطلق جانشینی حضرت علی را ثابت میکند و به ایام غزوه تبوک و عدم حضور پیامبر خدا در مدینه اختصاص ندارد هر چند در خصوص این جریان صادر شده است .