حدیث شیطان

شیطان

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
یا أَیُّهَا النّاسُ إِنَّما هُوَ اللّهُ وَالشَّیْطانُ، وَالحَقُّ وَالْباطِلُ وَالْهُدى وَالضَّلالَةُ وَالرُّشْدُ وَالْغَىُّ وَالْعاجِلَةُ وَالآجِلَةُ وَالْعاقِبَةُ وَالْحَسَناتُ وَالسَّیِّئاتُ، فَما کانَ مِنْ حَسَناتٍ فَلِلّهِ وَماکانَ مِنْ سَیِّئاتٍ فَلِلشَّیْطانِ لَعَنَهُ اللّهُ؛
اى مردم! جز این نیست که خداست و شیطان، حق است و باطل، هدایت است و ضلالت، رشد است و گمراهى، دنیاست و آخرت، خوبى هاست و بدیها، پس همه خوبى ها از آن خداست و همه زشتى ها از آنِ شیطان ملعون است.
امام صادق علیه السلام :
قالَ إِبْلیسُ: خَمْسَةُ (أَشْیاءَ) لَیْسَ لى فیهِنَّ حیلَةٌ وَسائِرُ النّاسِ فى قَبْضَتى: مَنِ اعْتَصَمَ بِاللّهِ عَنْ نِیَّةٍ صادِقَةٍ وَاتَّکَلَ عَلَیهِ فى جَمیعِ اُمورِهِ وَمَنْ کَثُرَ تَسْبیحُهُ فى لَیْلِهِ وَنَهارِهِ وَمَنْ رَضِىَ لأَِخیهِ الْمُؤْمِنِ بِما یَرْضاهُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ لَمْ یَجْزَعْ عَلَى الْمُصیبَةِ حینَ تُصیبُهُ وَمَنْ رَضِىَ بِما قَسَمَ اللّهُ لَهُ وَلَمْ یَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ؛
شیطان گفت: پنج نفرند که هیچ راهى به آنها ندارم اما دیگر مردم در مشت من هستند: 1. هر کس با نیّت درست به خدا پناه ببرد و در همه کارهایش بر او توکل کند، 2. کسى که شب و روز بسیار تسبیح خدا گوید، 3. کسى که براى برادر مؤمنش آن پسندد که براى خود مى پسندد، 4. کسى که هرگاه مصیبتى به او مى رسد، بى تابى نمى کند، 5. و هر کسى که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزیش را نمى خورد.
امام هادى علیه السلام :
فَقالَ نوحٌ علیهالسلام تَکَلَّمْ، فَقالَ إِبْلیسُ إِذا وَجَدْنَا ابْنَ آدَمَ شَحیحا أَو حَریصا أوْ حَسودا أَوجَبّارا أَو عَجولاً تَلَقَّفْناهُ تَلَقُّفَ الْکُرَةِ فَإِنِ اجْتَمَعَتْ لَنا هذِهِ الأَْخلاقُ سَمَّیْناهُ شَیْطانا مَریدا؛
شیطان به حضرت نوح علیه السلام گفت: اگر آدمى را بخیل یا حریص یا حسود و یا ستمگر و یا عجول یافتیم، به سرعت او را به چنگ مى آوریم و اگر تمام این صفات در او باشد ـ از ماست ـ و او را چون خود، شیطان نافرمان مى نامیم.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
لایَزالُ الشَّیْطانُ یَرْعَبُ مِنْ بَنى آدَمَ ما حافَظَ عَلَى الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فَإِذا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّءَ عَلَیْهِ وَأَوْقَعَهُ فِى الْعَظائِمِ؛
شیطان تا آنگاه که انسان مراقب نمازهاى پنجگانه اش مى باشد از او مى ترسد و چون نمازهایش را تباه کرد بر او جرأت پیدا مى کند و او را در گناهان بزرگ فرو مى برد.
امام على علیه السلام :
اِحْذَرِ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ جُنْدٌ عَظیمٌ مِنْ جُنودِ إِبْلیسَ؛
از خشم بپرهیز که آن، سپاهى بزرگ از سپاهیان شیطان است.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أَلا لایَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأَةٍ إِلاّ کانَ ثالِثُهُماَ الشَّیْطانُ؛
بدانید که هیچ مردى با زن نامحرم خلوت نمى کند جز آنکه سومى آنها شیطان است.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

یا عَلىُّ إِذا حَضَرَ وَقْتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّأْلَها وَإِلاّشَغَلَکَ الشَّیْطانُ وَإذا نَوَیْتَ خَیْرا فَعَجَّلْ وَإِلاّ مَنَعَکَ الشَّیْطانُ عَنْ ذلِکَ؛
اى على هرگاه وقت نمازت رسید آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم مى نماید و هرگاه قصد (کار) خیرى کردى شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن منع مى کند.
امام صادق علیه السلام :
لایَزالُ إِبْلیسُ فَرِحا مَا اهْتَجَرَ الْمُسْلِمانِ، فَإِذَا الْتَقَیَا اصْطَکَّتْ
رُکْبَتاهُ وَتَخَلَّعَتْ أَوْصالُهُ وَنادى یا وَیْلَهُ ما لَقِىَ مِنَ الثُّبورِ؛
وقتى که میان دو نفر مسلمان قهر و جدایى به وجود آید، شیطان بسیار خوشحال مى شود، اما همین که با یکدیگر آشتى کنند، زانوهایش مى لرزد و بندبند وجودش پاره مى شود و فریاد مى زند: اى واى بر من که به سبب این آشتى هلاک شدم.
امام صادق علیه السلام :
اَلْبَیْتُ الَّذى لایُقْرَأُ فیهِ الْقُرآنُ وَلایُذْکَرُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فیهِ تَقِلُّ بَرَکَتُهُ وَتَهْجُرُهُ الْمَلائِکَةُ وَتَحْضُرُهُ الشَّیاطینِ؛
خانه اى که در آن قرآن خوانده نمى شود و از خدا یاد نمى گردد، برکتش کم شده، فرشتگان آن را ترک مى کنند و شیاطین در آن حضور مى یابند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

أَلا اُخْبِرُکُمْ بِشَىْءٍ إِنْ أَنْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّیْطانُ مِنْکُمْ کَما تَباعُدَ الْمَشْرِقِ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، قالَ: اَلصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَالصَّدَقَةُ تَکْسِرُ ظَهْرَهُ وَالحُبُّ فِى اللّهِ وَالْمُوازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ یَقْطَعانِ دابِرَهُ، وَالاِسْتِغْفارُ یَقْطَعُ وَتینَهُ؛
آیا شما را از چیزى خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه، روى شیطان را سیاه مى کند و صدقه، پشت او را مى شکند و دوست داشتن براى خدا و هم یارى در کار نیک، ریشه او را مى کند و استغفار، شاهرگش را مى زند.

1. کافى 2/15/2	2. خصال ص285	3. بحارالأنوار 11/288/10	4. بحارالأنوار 79/202/2v	5. نهجالبلاغه نامه 69
6. نهج الفصاحه ح478	7. میراث حدیث 2/20/18	8. کافى 2/346/7	9. کافى 2/499/1	10. امالى صدوق ص117

حدیث همسایه

همسایه
امام صادق علیهالسلام :
حُسْنُ الْجِوارِ یُعَمِّرُ الدِّیارَ وَیَزیدُ فِى الأَْعْمارِ؛
خوش همسایگى شهرها را آباد و عمرها را زیاد مى کند.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إِنْ أَحْبَبْتُمْ أَنْ یُحِبَّکُمُ اللّهُ وَرَسولُهُ فَأَدّوا إِذَا ائْتُمِنْتُمْ وَاصْدُقوا إِذا حَدَّثْتُمْ وَأَحْسِنوا جِوارَ مَنْ جاوَرَکُمْ؛
اگر مى خواهید که خدا و پیغمبر شما را دوست بدارند وقتى امانتى به شما سپردند رد کنید و چون سخن گویید راست گویید و با همسایگان خود به نیکى رفتار نمایید.
امام على علیهالسلام :
وَالْجِوارُ أَرْبَعونَ دارا مِنْ أَرْبَعَةِ جَوانِبِها؛
تا چهل خانه از چهار طرف همسایه به شمار مى آیند.

امام على علیهالسلام :
سَلْ عَنِ الرَّفیقِ قَبْلَ الطَّریقِ، وَعَنِ الْجارِ قَبْلَ الدّارِ؛
قبل از مسافرت ببین همسفرت کیست و پیش از خرید خانه ببین همسایه ات کیست.
امام سجاد علیهالسلام :
أَمّا حَقُّ جارِکَ فَحِفْظُهُ غائِبا وَ إِکْرامُهُ شاهِدا وَنُصْرَتُهُ إِذا کانَ مَظْلوما وَلا تَتَّبِعْ لَهُ عَوْرَةً فَإِنْ عَلِمْتَ عَلَیْهِ سوءً سَتَرْتَهُ عَلَیْهِ وَإِنْ عَلِمْتَ أَنَّهُ یَقْبَلُ نَصیحَتَکَ نَصَحْتَهُ فیما بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ وَلا تُسَلِّمْهُ عِنْدَ شَدیدَةٍ وَتُقیلُ عَثْرَتَهُ وَتَغْفِرُ ذَنْبَهُ وَتُعاشِرُهُ مُعاشَرَةً کَریمَةً؛
اماحق همسایه ات این است که درغیاب او آبرویش راحفظ کنى ودرحضورش او را احترام نهى. اگر به او ظلمى شد یاریش رسانى، دنبال عیبهایش نباشى، اگر بدى از او دیدى بپوشانى، اگر بدانى نصیحت تو را مى پذیرد او را در خفا نصیحت کنى، در سختى ها رهایش نکنى، از لغزشش درگذرى، گناهش را ببخشى و با او به خوبى و بزرگوارى معاشرت کنى.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
فى حُقوقِ الجارِ ـ : إِنِ اسْتَغاثَکَ أَغَثْتَهُ وَإِنِ اسْتَقْرَضَکَ أَقْرَضْتَهُ وَإِنِ افْتَقَرَ عُدْتَ عَلَیْهِ وَإِنْ أَصابَتْهُ مُصیبَةٌ عَزَّیْتَهُ وَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ هَنَّأْتَهُ وَإِنْ مَرِضَ عُدْتَهُ وَإِنْ ماتَ اتَّبَعْتَ جِنازَتَهُ وَلا تَسْتَطِلْ عَلَیْهِ بِالْبِناءِ فَتَحْجُبَ عَنْهُ الرّیحَ إِلاّ بِإِذْنِهِ... ؛
درباره حقوق همسایه فرمودند: اگر از تو کمک خواست کمکش کنى، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهى، اگر نیازمند شد نیازش را برطرف سازى، اگر مصیبتى دید او را دلدارى دهى، اگر خیرى به او رسید به وى تبریک گویى، اگر بیمار شد به عیادتش روى، وقتى مرد در تشییع جنازهاش شرکت کنى، خانهات را بلندتر از خانه او نسازى تا جلوى جریان هوا را بر او بگیرى مگر آن که خودش اجازه دهد... .
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
ما آمَنَ بى مَنْ باتَ شَبْعانَ وَجارُهُ طاوِیا، ما آمَنَ بى مَنْ باتَ کاسیا وَجارُهُ عاریا؛
به من ایمان نیاورده است آن کس که شب سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. به من ایمان نیاورده است آن کس که شب پوشیده بخوابد و همسایه اش برهنه باشد.
امام کاظم علیهالسلام :
لَیْسَ حُسْنُ الْجِوارِ کَفُّ الأَْذىوَلکِنْحُسْنُالْجِوارِالصَّبْرُعَلَىالأَْذى؛
خوش همسایگى تنها این نیست که آزار نرسانى، بلکه خوش همسایگى این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشى.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
لایَدْخُلُ الْجَنَّةَ عَبْدٌ لا یَأَمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ؛
کسى که همسایه از شرش در امان نباشد به بهشت نمى رود.
امام صادق علیهالسلام :
مَنْ لَهُ جارٌ وَیَعْمَلُ بِالْمَعاصى فَلَمْ یَنْهَهُ فَهُوَ شَریکُهُ؛
هر کس همسایه اى را داشته باشد که گناه مى کند ولى او را نهى نکند، شریک در گناه اوست.

1. کافى 2/667/8	2. نهج الفصاحه ح554	3. خصال ص544	4. نهجالبلاغه نامه31	5. خصال ص569
6. مسکّن الفؤاد ص105	7. مستدرکالوسائل 8/429/9897	8. تحف العقول ص409	9. نهج الفصاحه ح2532	10. ارشادالقلوب 1/183

حدیث طب

طب

ما خَلَقَ اللّهُ تَعالى داءً إِلاّ وَخَلَقَ دَواءً إِلاَّالسامَ؛
خداوند هیچ دردى را بى درمان نیافریده مگر سام (مرگ) که درمان ندارد.
امام رضا علیه السلام :اِثْنانِ عَلیلانِ أَبَدا: صَحیحٌ مُحْتَمٍ وَعَلیلٌ مُخَلِّطْ؛
دوگروه همیشه مریضند،سالمى که پرهیزمى کندومریضى که پرهیزنمى کند.
امام رضا علیه السلام :مَنْ أَرادَ أَنْ لایُوْذیَهُ مِعْدَتُهُ فَلا یَشْرَبْ بَیْنَ طَعامِهِ ماءً؛
هر کس مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.
امام صادق علیه السلام :لاتَدْخُلِ الحِّمامَ إِلاّ وَفى جَوْفِکَ شَىْءٌ یُطْفى بِهِ عَنْکَ وَهَجُ الْمِعْدَةِ وَهُوَ أَقْوى لِلْبَدَنِ وَلاتَدْخُلْهُ وَأَنْتَ مُمْتَلىءٌ مِنَ الطَّعامِ؛
داخل حمام نشو مگر در حالى که در شکمت چیزى (غذایى) که شدت حرارت معده را خاموش کند وجود داشته باشد، که براى بدن موجب تقویت است و در حالى که شکمت از غذا پر است نیز وارد حمام مشو.

1. مستدرک الوسائل 16/333/2	2. خصال ص228	3. تحف العقول ص239	4. تحف العقول ص321	5. روضه کافى ص273
6. مکارمالاخلاق ص362	7. بحارالأنوار 62/72/27	8. فقه الرضا ص340	9. بحارالأنوار 62/323	10. وسایل الشیعه 1/377/1

امام رضا علیه السلام :إِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالى لَمْ یُبِحْ أَکْلاً وَلاشُرْبا إِلاّ لِما فیهِ الْمَنْفَعَةُ وَالصَّلاحُ وَلَمْ یُحَرِّمْ إِلاّ ما فیهِ الضَّرَرُ وَالتَّلَفُ وَالْفَسادُ، فَکُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلْجِسْمِ فیهِ قُوَّةٌ لِلْبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ؛
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است مگر آن که در آن منفعت و صلاحى بوده و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده مگر آن که در آ ن زیان و مرگ و فسادى بوده است پس هر چیز سودمندى مقوّى براى جسم، که باعث تقویت بدن است حلال شده است.
امام على علیه السلام :فى وَصِیَّتِهِ لاِبْنِهِ الْحَسَنِ علیهالسلام یا بُنَىَّ أَلا اُعَلِّمُکَ أَرْبَعَ خِصالٍ تَسْتَغْنى بِها عَنِ الطِّبِّ؟ فَقالَ: بَلى یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ، قالَ: لاتَجْلِسْ عَلَى الطَّعامِ إِلاّ وَأَنْتَ جائِعٌ وَلا تَقُمْ عَنِ الطَّعامِ إِلاّ وَأَنْتَ تَشْتَهیهِ، وَجَوِّدِ الْمَضْغَ، وَإِذا نُمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَى الْخَلاءِ فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هذَا اسْتَغْنَیْتَ عَنِ الطِّبِّ؛
در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى علیه السلام فرمودند: فرزندم! آیا چهار نکته به تو نیاموزم که با رعایت آنها از طبیب بى نیاز شوى؟ عرض کرد: چرا، اى امیرالمؤمنان. حضرت فرمودند: تا گرسنه نشده اى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بکش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابیدن قضاى حاجت کن. اگر این نکات را رعایت کنى، از مراجعه به طبیب بى نیاز مى شوى.
امام حسین علیه السلام :فَبادِروا بِصِحَّةِ الأَْجْسامِ فى مُدَّةِ الأَْعْمارِ؛
در مدت عمر، در حفظ سلامت تن بکوشید.
امام صادق علیه السلام :لا یَسْتَغْنى أَهْلُ کُلِّ بَلَدٍ عَنْ ثَلاثَةٍ یُفْزَعُ إِلَیْهِمْ فى أَمْرِ دُنْیاهُمْ وَآخِرَتِهِمْ، فَإِنْ عَدِموا ذلِکَ کانوا هَمَجا: فَقیهٌ عالِمٌ وَرِعٌ وَأَمیرٌ خَیِّرٌ مُطاعٌ وَطَبیبٌ بَصیرٌ ثِقَةٌ؛
مردم هر شهرى به سه چیز نیازمندند که در امور دنیا و آخرت خود به آنها رجوع کنند و چنانچه آن سه را نداشته باشند گرفتار جهل و نابسامانى مى شوند: دینشناسِ داناىِ پرهیزکار، حاکم نیکوکارى که مردم از او اطاعت کنند و پزشک بصیرِ مورد اعتماد.
امام رضا علیه السلام :لَیْسَ مِنْ دَواءٍ اِلاّ وَهُوَ یُهیجُ داءً؛
دارویى نیست مگر اینکه بیمارى دیگرى را تحریک مى کند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :تَجَنَّبِ الدَّواءَ مَا احْتَمَلَ بِدَنُکَ الداءَ فَإِذا یَحْتَمِلِ الداءَ فَالدَواءَ؛
تا هنگامى که بدنت درد را تحمل مى کند از مصرف دارو بپرهیز، چنانچه درد را تحمل نکردى آنگاه از دارو استفاده کن.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله : 

حدیث خواص خوراکیها

خواص خوراکیها

لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِى التُّفّاحِ، ماداوَوْا مَرضاهُمْ إِلاّ بِهِ، أَلا وَإِنَّهُ أَسْرَعُ شَىْءٍ مَنْفَعَةً لِلْفُؤادِ خاصَّةً وَإِنَّهُ نَضوحَةٌ؛
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سیب وجود دارد، بیماران خود را تنها با آن درمان مى کردند. سیب از هر چیزى سریعتر به قلب فایده مى بخشد به ویژه آنکه خوشبو کننده مى باشد. 

امام على علیه السلام :اَلْعَسَلُ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داءٍ وَلا داءَ فیهِ یُقِّلُ الْبَلْغَمَ وَیَجْلُو الْقَلْبَ؛
عسل شفاى هر بیمارى اى است و هیچ بیمارى در آن نیست، بلغم را کم و قلب را جلا مى دهد. 

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :یا عَلىُّ عَلَیْکَ بِالْعَدَسِ فَإِنَّهُ مُبارَکٌ مُقَدَّسٌ وَهُوَ یُرِقُّ الْقَلْبَ وَیُکْثِرُ الدَّمْعَةَ وَإِنَّهُ بارَکَ عَلَیْهِ سَبْعونَ نَبیّا؛
اى على تو را سفارش مىکنم به خوردن عدس، زیرا مبارک و پاک است، قلب را رقیق و اشک را زیاد مى کند و هفتاد پیامبر پیوسته از آن استفاده مى کردند. 

امام صادق علیه السلام :نِعْمَ الطَّعامُ الزَّیْتُ یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَیَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَیُصْفِى اللَّوْنَ وَیَشَدُّ الْعَصَبَ وَیَذْهَبُ بِالْوَصَبِ وَیُطْفِىءُ الْغَضَبَ؛
زیتون غذاى خوبى است، دهان را خوشبو مى کند، بلغم را از بین مى برد، چهره را باز، اعصاب را محکم مىکند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى کند. 

امام رضا علیه السلام :اَلتّینُ یَذْهَبُ بِالْبَخْرِ وَیَشُدُّ الْعَظْمَ وَیُنْبِتُ الشَّعْرَ وَیَذْهَبُ بِالدّاءِ وَلایُحْتاجُ مَعَهُ إِلى دَواءٍ؛
انجیر بوى بد دهان را برطرف، استخوانها را محکم، رویش مو را زیاد، بیمارى را برطرف مى کند و با وجود آن احتیاجى به دارو نیست. 

امام صادق علیه السلام :
(سَمِعْتُ أَبا عَبْدِاللّهِ علیهالسلام یَقولُ فِى الْغُبَیْرا:) إِنَّ لَحْمَهُ یُنْبِتُ اللَّحْمَ وَعَظْمُهُ یُنْبِتُ الْعَظْمَ وَجِلْدُهُ یُنْبِتُ الْجِلْدَ وَمَعَ ذلِکَ فَإِنَّهُ یُسَخِّنُ الْکُلْیَتَینِ وَیُدَبِّغُ الْمِعْدَةَ وَهُوَ أَمانٌ مِنَ الْبَواسیرِ وَالتَّقْطیرِ وَیُقَوِّى السّاقَینِ وَیَقْمَعُ عِرْقَ الْجُذامِ؛
از امام صادق علیهالسلام درباره سنجد شنیدم که مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفید است و در عین حال کلیه ها را گرم، معده را ضدعفونى کرده و بازدارنده از بواسیر و تسلسل بول است. ساق پا را تقویت و جذام را از بدن ریشه کن مى کند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :کُلُوا الثّومَ وَتَداوَوْا بِهِ فَإِنَّ فیهِ شِفاءً مِنْ سَبْعینَ داءً؛ 

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :عَلَیْکُمْ بِالزَّبیبِ فَإِنَّهُ یَکْشِفُ المِرَّةَ وَیَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَیَشُدُّ الْعَصَبَ وَیَذْهَبَ بِالإِْعْیاءِ وَیُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَیُطَیِّبُ النَّفْسَ وَیَذْهَبُ بِالْغَمِّ؛
شما را سفارش مى کنم به خوردن مویز، زیرا صفرا را برطرف مى کند، بلغم را از بین مىبرد، اعصاب را قوى، خستگى را دور،اخلاق را خوب مى کند، به روح آرامش مى بخشد و غم را مى برد.

1. تحف العقول ص101	2. طب الأئمه ص135	3. مکارمالأخلاق ص166	4. وسایل الشیعه 17/100/9	5. مکارم الاخلاق ص190
6. وسائل الشیعه 17/133/1	7. مکارم الاخلاق ص176	8. مکارم الاخلاق ص182	9. مکارم الاخلاق ص168	10. خصال ص344

امام على علیه السلام :کُلُوا التَّمْرَ فَإِنَّهُ فیهِ شِفاءٌ مِنَ الأَْدْواءِ؛
خرما بخورید که شفاى دردهاست. بخورید سیر را و مداوا کنید با او، که هفتاد بیمارى را شفا مى دهد. امام صادق علیه السلام : امام على علیه السلام :أَکْلُ السَّفَرْ جَلِ قُوَّةٌ لِلْقَلْبِ الضَّعیفِ وَهُوَ یُطَیِّبُ الْمِعْدَةَ وَیُذَکِّى الْفُؤادَ وَیُشَجَّعُ الْجَبانَ وَیُحَسِّنُ الْوَلَدَ؛
خوردن به قلب ضعیف را قوى، معده را پاک، ترسو را شجاع و فرزند را زیبا مى کند. 

حدیث روزه

روزه

1. معانى الأخبار ص409	2. نهج الفصاحه ح1854	3. دعائم الإسلام 1/269	4. کافى 4/95/1	5. بحارالأنوار 40/331/13
6. شرحنهجالبلاغه 20/299/417	7. الدعوات للراوندى ص 27	8. بحارالأنوار 96/371/53	9. مستدرکالوسائل 7/369/8441	10. بحارالأنوار 96/325/15

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اِنَّ لِلْجَنَّةِ بابا یُدعى اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنْهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
صوموا تَصِحّوا؛
روزه بگیرید تا تندرست باشید.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ اَشْبَعَ صائما سَقاهُ اللّهُ مِنْ حَوضى شَرْبَةً لایَظْمَأُ بَعْدَها؛
هر کس روزه دارى را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتى نصیب او خواهد کرد که پس از آن هرگز تشنه نشود.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اَللّهُمَّ لَکَ صُمنا وَعلى رِزقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَبَّلْهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَابْتَلَّتِ العُروقُ وَبَقِىَ الاَجْرُ؛
بار خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم پس آن را از ما بپذیر، تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ مَنَعَهُ الصَّومُ مِنْ طَعامٍ یَشْتَهِیِه کانَ حقّا عَلَى اللّهِ اَنْ یُطْعِمَهُ مِنْ طَعامِ الجَنَّةِ وَ یَسْقِیَهُ مِنْ شَرابِها؛
هر کس روزه، او را از خوردن غذایى که اشتهاى آن را دارد، باز دارد، بر خداست که او را از غذاى بهشت سیرش کند و از نوشیدنى بهشت به او بنوشاند.
امام على علیه السلام :
لَیسَ الصَّومُ الاِمساکَ عَنِ المَأْکَلِ وَالمَشرَبِ، الصَّومُ الاِمساکُ عَن کُلِّ مایَکْرَهُهُ اللّهُ سُبحانَه؛
روزه امساک از خوردن و آشامیدن نیست بلکه روزه، خوددارى از تمامى چیزهایى است که خداوند سبحان آنها را بد مى داند.امام على علیه السلام :
نَوْمُ الصائِم عِبادَةٌ وَصَمْتُهُ تَسبیحٌ وَدُعاؤُهُ مُستَجابٌ وَعَمَلُهُ مُضاعَفٌ. اِنَّ للصائِمِ عِندَ اِفطارِهِ دَعْوَةً لاتُرَدُّ؛
خواب روزه دار عبادت، سکوت او تسبیح، دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعاى روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمى شود.
امام صادق علیه السلام :
اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّیامِ لِیَسْتَوِىَ بِهِ الغَنىُّ وَالفَقیرُ وذلِکَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَیَرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنىُّ کُلَّما اَرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیْهِ... ؛
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند زیرا ثروتمند گرسنگى را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند چرا که ثروتمند هرگاه چیزى بخواهد مى تواند فراهم کند... .
امام صادق علیه السلام :
اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنیا وَحِجابٌ مِنْ عَذابِ الآخِرَةِ؛
روزه سپرى است از آفتهاى دنیا و پرده اى است از عذاب آخرت.
امام صادق علیه السلام :
اَلصَّومُ فَوْهٌ لایَتَکَلَّمُ اِلاّ بِالخَیْرِ؛
روزه دارى (در حکم) دهانى است که جز به خیر سخن نگوید.

حدیث توکل

توکل
امام على علیهالسلام :
اَلتَّوَکُلُّ عَلَى اللّهِ نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.
امام على علیهالسلام :
مَنْ تَوکَّلَ عَلَى اللّهِ ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَیْهِ الأَْسْبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
مَنْ تَوَکَّلَ عَلَى اللّهِ کَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزْقَهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ؛
هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى کند و از جایى که گمان نمى برد به او روزى مى دهد.
امام صادق علیهالسلام :
إِنَّ الغِنى وَالْعِزَّ یَجولانِ فَإِذا ظَفِرا بِمَوْضِعِ التَّوَکُّلِ أَوْ طَنا؛
بى نیازى و عزّت به هر طرف مى گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار مى گیرند.
امام باقر علیهالسلام :
مَنْ تَوَکَّلَ عَلَى اللّهِ لایُغْلَبُ وَمَنِ اعْتَصَمَ بِاللّهِ لایُهْزَمُ؛
هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جوید، شکست نخورد.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلتَّوَکُّلُ بَعْدَ الْکَیْسِ مَؤْعِظَةٌ؛
توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلطِّیَرَةُ شِرْکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّهَ یُذْهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛
فال بد زدن شرک است وهیچکس ازمانیست مگراینکه به نحوى دستخوش فال بد زدن مى شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین مى برد.
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
رَأى رَسولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله قَوْما لا یَزْرَعونَ قالَ: ما أَنْتُمْ؟ قالوُا: نَحْنُ الْمُتَوَکِّلونَ، قالَ: لا، بَلْ أَنْتُمْ المُتَّکِلونَ؛
رسول اکرم صلى الله علیه وآله گروهى را که کشت و کار نمى کردند، دیدند و فرمودند: شما چه کاره اید؟ عرض کردند ما توکل کنندگانیم. فرمودند: نه، شما سر بارید.
امام کاظم علیهالسلام :
لَمّا سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعالى: (وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ) ـ : اَلتَّوَکُّلُ عَلَى اللّهِ دَرَجاتٌ، مِنْها أَنْ تَتَوَکَّلَ عَلَى اللّهِ فى اُمورِکَ کُلِّها فَما فَعَلَ بِکَ کُنْتَ عَنْهُ راضیا تَعْلَمُ اءَنَّهُ لایَألوکَ خَیْرا وَفَضْلاً وَتَعْلَمُ أَنَّ الْحُکْمَ فى ذلِکَ لَهُ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ بِتَفویضِ ذلِکَ إِلَیْهِ وَثِقْ بِهِ فیها وَفى غَیْرِها؛
در پاسخ به سؤال از آیه «و هر کس به خدا توکل کند او براى وى بس است» توکل کردن بر خدا درجاتى دارد: یکى از آنها این است که در تمام کارهایت به خدا توکل کنى و هر چه با تو کرد از او خشنود باشى و بدانى که او نسبت به تو از هیچ خیر و تفضّلى کوتاهى نمى کند و بدانى که در این باره حکم، حکم اوست، پس با واگذارى کارهایت به خدا بر او توکل کن و در آن کارها و دیگر کارها به او اعتماد داشته باش.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله

:
یَقولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ ما مِنْ مَخْلوقٍ یَعْتَصِمُ دونى إِلاّ قَطَعْتُ أسْبابَ السَّماواتِ وَأسبابَ الأَْرْضِ مِنْ دونِهِ فَإِنْ سَأَلَنى لَمْ اُعْطِهِ وَإِنْ دَعانى لَمْ اُجِبْهُ؛
خداوند عزوجل مى فرماید: هیچ مخلوقى نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمانهاى آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.

1. بحارالأنوار 78/79/56	2. غررالحکم 5/425/9028	3. کنزالعمال 3/103/5693	4. کافى 2/65/3	5. جامع الأخبار ص322
6. کنزالعمال 3/103/5696	7. سنن ابن ماجه 2/1170/3538	8. مستدرکالوسائل 11/217/12789	9. کافى 2/65/5	10. امالى طوسى 585/1210

حدیث جوان

جوان

امام صادق علیهالسلام :
عَلَیْکَ بِالأَْحْداثِ فَإنَّهُمْ أَسْرَعُ إلى کُلِّ خَیْرٍ؛
نوجوانان را دریاب زیرا که آنان سریعتر به کارهاى خیر روى مى آورند.

امام على علیهالسلام :
إِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ کَالأَْرْضِ الْخالیَةِ ما اُلْقىَ فیها مِنْ شَىْءٍ قَبِلَتْهُ؛
دل نوجوان مانند زمین آماده است که هر بذرى در آن افشانده شود، مى پذیرد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اوصیکُمْ بِالشُّبّانِ خَیْرا فَإِنَّهُمْ أَرَقُّ أَفئِدَةً إنَّ اللّهَ بَعَثَنى بَشیرا وَنَذیرا فَحالَفَنِى الشُّبّانُ وَخالَفَنِى الشُّیوخُ؛
به شما درباره جوانان به نیکى سفارش مى کنم چرا که آنان نازک دلترند، خداوند مرا امید دهنده و بیم دهنده مبعوث کرد جوانان با من هم پیمان شدند و پیر مردان به مخالفت با من برخاستند.

امام صادق علیهالسلام :
بادِروا أَحْداثَکُمْ بِالْحَدیثِ قَبْلَ أَنْ تَسبِقَکُمْ إِلَیْهِمُ الْمُرْجِئَةِ؛
به آموختن حدیث به نوجوانانتان پیش از آنکه منحرفین آنان را گمراه سازند، اقدام نمائید.

امام على علیهالسلام :
لاتَقْسِروا أَوْلادَکُمْ عَلى آدابِکُمْ فَإنَّهُمْ مَخْلوقونَ لِزَمانٍ غَیْرِ زَمانِکُمْ؛
آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحمیل نکنید زیرا آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شده اند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
قالَ رَجُلٌ: یا رَسولَ اللّهِ! ما حَقُّ ابْنى هذا؟ قالَ: تُحْسِنُ اسْمَهُ وَأَدَبَهُ وَتَضَعُهُ مَوْضِعا حَسَنا؛
مردى به رسول خدا صلى اللهعلیهوآله عرض کرد: حقّ این فرزند بر من چیست؟ پیامبر فرمودند: اسم نیکو برایش انتخاب کنى و به خوبى او را تربیت نمایى و به کارى مناسب و پسندیده بگمارى.

امام على علیهالسلام :
أَوْلَى الأَْشیاءِ أَنْ یَتَعَلَّمَهَا الأَْحْداثُ الأَْشْیاءُ الَّتى إذا صاروا رِجالاً اَحْتاجوا إِلَیْها؛
شایسته ترین چیزهایى که نوجوانان باید بیاموزند، آن چیزهایى هستند که هنگام بزرگسالى به آنها نیاز دارند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إنَّ اللّهَ یُحِبُّ الشّابَّ الَّذى یُفْنى شَبابَهُ فى طاعَةِ اللّهِ؛
خداوند جوانى که جوانى اش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.

امام على علیهالسلام :
إذَا احْتَجْتَ إِلَى الْمَشْوَرَةِ فى أَمرٍ قَدْ طَرَأَ عَلَیْکَ، فَاسْتَبْدِهِ بِبِدایَةِ الشُّبّانِ، فَإِنَّهُمْ أَحَدُّ أَذْهانا وَأَسْرَعُ حَدْسا، ثُمَّ رُدَّهُ بَعْدَ ذلِکَ إلى رَأْىِ الْکُهولِ وَالشُیوخِ لِیَسْتَعْقِبوهُ وَیُحْسِنُوا، الاِخْتیارَ لَهُ فَإِنَّ تَجْرِبَتَهُمْ أَکْثَرُ؛
هنگامى که در پیشآمدى احتیاج به مشورت داشتى ابتدا به جوانان مراجعه نما زیرا که آنان ذهنى تیزتر و حدسى سریعتر دارند سپس (نتیجه) آن را به نظر بزرگسالان و پیران برسان تا پیگیرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب کنند زیرا تجربه آنان بیشتر است.

امام على علیهالسلام :
یا مَعْشَرَ الْفِتْیانِ حَصِّنوا أَعْراضَکُمْ بِالأَْدَبِ وَدینَکُمْ بِالْعِلْمِ؛
اى جوانان! آبرویتان را با ادب و دینتان را با دانش حفظ کنید.

1. کافى 8/93/66	2. نهج البلاغه نامه 31	3. سفینة البحار 2/176	4. تهذیب الأحکام 8/111/30	5. شرحنهجالبلاغه 20/267/102
6. عدة الداعى ص76	7. شرحنهجالبلاغه 20/333/817	8. نهج الفصاحه ح800	9. شرحنهجالبلاغه 20/337/866	10. تاریخ یعقوبى 2/210

حدیث فرزند

فرزند

امام باقر علیهالسلام :
اَللّهُمَّ ارْزُقْنى وَلَدا وَاجْعَلْهُ تَقیّا زَکیّا لَیْسَ فى خَلْقِهِ زیادَةٌ وَلا نُقْصانٌ وَاجْعَلْ عاقِبَتَهُ إلى خَیْرٍ؛
خداوندا به من فرزندى عطا کن و او را پرهیزگار و پاک قرار ده که در آفرینشش کم و زیادى نباشد و سرانجامش را نیکو گردان.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

أَدِّبُوا أَوْلادَکُمْ فى بُطُونِ اُمَّهاتِهِمْ قیلَ: وَکَیْفَ ذلِکَ یا رَسُولَ اللّهِ؟ فَقالَ بِإطْعامِهِمُ الْحَلالَ؛
فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربیت کنید. سئوال شد: این چگونه است، اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرش).

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

مَنْ بَکى صَبىٌّ لَهُ فَأَرْضاهُ حَتّى یُسَکِّنَهُ أَعْطاهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّةِ حَتّى یَرْضى؛
هر کس کودک گریان خود را راضى کند تا آرام شود، خداوند از بهشت آنقدر به او مى دهد تا راضى شود.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کَتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ یَوْمَ الْقیامَةِ؛
هر کس فرزند خود را ببوسد، خداوند ثواب براى او مى نویسد و هر کس او را شاد کند، خداوند او را در روز قیامت شاد خواهد کرد.

امام صادق علیهالسلام :
اَلْبَناتُ حَسَناتٌ وَالْبَنُونَ نِعَمٌ فَالْحَسَناتُ تُثابُ عَلَیْهِنَّ وَالنِّعْمَةُ تُسْأَلُ عَنْها؛
دختران خوبى ها و پسران نعمتانند، به خوبى ها ثواب مىدهند و از نعمتها سئوال مى شود.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
کانَ النَّبىُّ صلىاللهعلیهوآله إذا أَصْبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤُوسِ وُلْدِهِ وَوُلْدِ وُلْدِهِ؛
پیامبر صلى الله علیه وآله هر روز صبح بر سر فرزندان و نوادگانشان دست (نوازش) مى کشیدند.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

إنَّ الْوَلَدَ الصّالِحَ رَیْحانَةٌ مِنْ رَیاحینِ الْجَنَّةِ؛
فرزند شایسته و خوب گلى از گلهاى بهشت است.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
لا تَضْرِبْهُ وَاهْجُرْهُ وَلا تُطِلْ؛
کودک را نزن، بلکه با او قهر کن ولى نه به مدّت طولانى.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

حَقُّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ... أنْ یَسْتَفْرِهَ اُمَّهُ؛
حق فرزند بر پدر این است که مادر او را گرامى بدارد.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
أَحِبُّوا الصِّبْیانَ وَارْحَمُوهُمْ وَإذا وَعَدْتُمُوهُمْ شَیْئا فَفُوا لَهُمْ فَإنَّهُمْ لایَدْرُونَ إِلاّ أَنَّکُمْ تَرْزُقُونَهُمْ؛
کودکان را دوست بدارید و به آنان مهربانى کنید و هرگاه به آنها وعده دادید وفا کنید زیرا آنها شما را روزى دهنده خود مى دانند.

1. تهذیبالاحکام 7/411/1641	2. جنگ مهدوى ص132	3. الفردوس 3/549/5715	4. کافى 6/49/1	5. تحف العقول ص382
6. بحارالأنوار 104/99/75	7.کافى 6/3/10	8.عدةالداعى ص79	9. کافى 6/48/6	10. کافى 6/49/3

حدیث مرد

مرد

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
مِنْ سَعادَةِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ الزَّوْجَةُ الصّالِحَةُ وَالْمَسْکَنُ الواسِعُ وَالْمَرْکَبُ الْبَهىُّ وَالْوَلَدُ الصّالِحُ؛
از خوشبختى مرد مسلمان، داشتن همسرى شایسته، خانه اى بزرگ، وسیله اى راحت براى سوارى و فرزندى خوب است.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اِسْتَوْصُوا بِالنِّساءِ خَیْرا؛
یکدیگر را به رفتار نیک با زنان سفارش کنید.

امام على علیهالسلام :
أَحْسِنِ الصُّحْبَةَ لَها فَیَصْفُوَ عَیْشُکَ؛
با همسرت خوش رفتار باش تا زندگى ات با صفا گردد.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
عِفُّوا تَعِفُّ نِساؤُکُمْ؛
پاکدامن باشید تا زنانتان پاکدامن باشند.

امام صادق علیهالسلام :
إنَّ الْمَرءَ یَحْتاجُ فى مَنْزِلِهِ وَعِیالِهِ إِلى ثَلاثِ خِلالٍ یَتَکَلَّفُها وَإنْ لَمْ یَکُنْ فى طَبْعِهِ ذلِکَ: مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ وَسَعَةٌ بِتَقْدیرٍ وَغَیْرَةٌ بِتَحَصُّنٍ؛
مرد در خانه و نسبت به خانوادهاش نیازمند رعایت سه صفت است هر چند در طبیعت او نباشد: خوشرفتارى، گشاده دستى به اندازه و غیرتى همراه با خویشتندارى.

امام باقر علیهالسلام :
اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ اَشَّدُّکُمْ اِکراما لِحَلائِلِهِمْ؛
گرامى ترین شما نزد خدا، کسى است که بیشتر به همسر خود احترام بگذارد.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
یا على: لا یَخْدِمُ الْعِیالَ إلاّ صِدّیقٌ أَوْ شَهیدٌ أَوْ رَجُلٌ یُریدُ اللّهُ بِهِ خَیْرَ الدُّنْیا وَالآْخِرَةِ؛
یا على: به خانواده خود خدمت نمى کند مگر صدّیق یا شهید یا مردى که خداوند خیر دنیا و آخرت را براى او مى خواهد.

امام صادق علیهالسلام :
مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِهِ زادَ اللّهُ فى عُمُرِهِ؛
هر کس به شایستگى در حقّ خانواده اش نیکى کند، خداوند عمر او را زیاد مى کند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إنَّ الرَّجُلَ إذا نَظَرَ إلَى امْرَأَتِهِ وَنَظَرَتْ إلَیْهِ نَظَرَ اللّهُ تَعالى إلَیْهِما نَظَرَ الرَّحَمَةِ؛
وقتى مردى به همسر خود نگاه کند و همسرش به او نگاه کند خداوند بدیده رحمت به آنان نگاه مى کند.

امام على علیهالسلام :
النُّصْحُ بَیْنَ الْمَلأَِ تَقْریعٌ؛
نصیحت کردن در حضور دیگران، خُرد کردن شخصیت است.

1. بحارالأنوار 76/155/35	2. بحارالأنوار 33/628/744	3. منلایحضرهالفقیه 4/392/5834	4. نهج الفصاحه ح1089	5. تحف العقول ص322
6. تهذیب الاحکام 8/141/87	7. بحارالأنوار 104/132/1	8. کافى 8/219/269	9. نهج الفصاحه ح621	10. شرحنهجالبلاغه 20/341/908

حدیث زن

قابل توجه کسانی که خیال می کنند اسلام به زن اهمیت نمی دهد!

زن

امام صادق علیهالسلام :
أَکْثَرُ الْخَیرِ فِى النِّساءِ؛
بیشترین خیر و برکت در زنان است.

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اَلْمَرْأَةُ الصّالِحَةُ أَحَدُ الْکاسِبَیْنِ؛
زن شایسته یکى از دو عامل پیشرفت خانواده است.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
وَنِساءٌ کاسیاتٌ عاریاتٌ مُمیلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمائِلَةِ لایَدْخُلْنَ الْجَنَّةَ وَلایَجِدْنَ ریحَها وَإنَّ رِیحَها لَیُوجَدُ مِنْ مَسیرَةِ کَذا وَکَذا؛
(در آینده) زنانى پیدا مى شوند که در عین پوشیدگى برهنه اند (لباسهاى بدن نما و جورابهاى نازک مى پوشند) هوسباز و دلفریب مى باشند، موهاى خود را طورى آرایش مىکنند که مانند کوهان شتر جلوه مى کند. اینان داخل بهشت نمى شوند و حتى بوى آن را استشمام نمى کنند، با اینکه بوى بهشت از راه بسیار دور شنیده مى شود.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إِنَّ خَیْرَ نِسائِکُمُ الْوَلُودُ الْوَدُودُ لْعَفیفَةُ، الْعَزیزَةُ فى أَهْلِهَا، الذَّلیلَةُ مَعَ بَعْلِهَا، الْمُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوْجِها، الْحِصانُ عَلى غَیْرِهِ الَّتى تَسْمَعُ قَوْلَهُ وَتُطیعُ أَمْرَهُ... ؛
بهترین زنانتان، آن زن زایا، بسیار مهربان و پاکدامن است که براى شوهرش خودآرایى مى کند و از غیر او خود را محفوظ نگه مىدارد، حرف شوهرش را مى شنود و فرمان او را اطاعت مى کند... .

امام باقر علیهالسلام :
لا شَفیعَ لِلْمَرْأَةِ أَنْجَحُ عِنْدَ رَبِّها مِنْ رِضا زَوْجِها؛
هیچ شفیعى براى زن نزد پروردگارش نجات بخشتر از رضایت شوهرش نیست.

امام على علیهالسلام :
صیانَةُ الْمَرْأَةِ أَنْعَمُ لِحالِها وَأَدْوَمُ لِجَمالِها؛
محفوظ بودن و پاکدامنى براى سلامتى زن مفیدتر است و زیبایى او را بادوامتر مى کند.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَتَعالى عَلَى الإِْناثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى الذُّکُورِ وَما مِنْ رَجُلٍ یُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى امْرَأَةٍ بَیْنَهُ وَبَیْنَها حُرْمَةٌ إِلاّ فَرَّحَهُ اللّهُ تَعالى یَوْمَ الْقیامَةِ؛
خداى بزرگ، به زنان مهربانتر از مردان است و هیچ مردى، زنى از محارم خود را خوشحال نمى کند، مگر آنکه خداوند متعال او را در قیامت شاد مى کند.

امام على علیهالسلام :
وَلاتُمَلِّکِ الْمَرأَةَ أَمْرَها ما جاوَزَ نَفْسَها فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیْحانَةٌ وَلَیْسَتْ بِقَهْرَمانَةٍ... ؛
کارى که در توان زن نیست به او مسپار زیرا او چون گُلى است (ظریف و آسیب پذیر) نه قهرمان و کار فرما.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلْحَیاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى النِّساءِ أَحْسَنُ؛
حیا خوب است ولى براى زنان خوبتر است.

رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
أَیُّمَا امْرَأَةٍ ماتَتْ وَزَوجُها عَنْها راضٍ دَخَلَتِ الْجَنَّةَ؛
هر زنى، از دنیا برود و شوهرش از او راضى باشد، به بهشت مى رود.

1. منلایحضرهالفقیه 3/385/4352	2. بحارالأنوار 103/238/39	3. صحیح مسلم 3/1680/2128	4. کافى 5/324/1	5. خصال ص588
6. غررالحکم 4/200/5820	7. کافى 6/6/7	8. نهج البلاغه از نامه 31	9. نهج الفصاحه ح2006	10. نهج الفصاحه ح1022