ولادت با سعادت
امام سجاد (ع) سید ساجدین به درگاه خدا را به شما تبریک و تحنیت عرض می کنم.
ولادت با سعادت سومین اختر تابناک آسمان امامت را به شما و همه مسلمانان جهان تبریک و تحنیت عرض می نمایم.
امام حسین فرزند دومین امام علی و حضرت زهرا علیه السلام است . آن حضرت در شهر مدینه به روز سوم شعبان (مصباح المتهجد/758) از سال سوم ( کافی 4638) یا پنجم شعبان از سال چهارم هجرت (ارشاد / 198) دیده به جهان گشود . کنیه ایشان ابوعبدالله و از جمله لقبهایشان رشید - طیب - وفی - زکی - مبارک - سبط و سید آمده است ( کشف الغمه 216/2 ) آن حضرت شش ماه و ده روز با برادر مهترش امام حسن علیه السلام فاصله سنی داشت و مراحل رشد و نمو خویش را مدت کمتر از هفت سال در مصاحبت با رسول الله صلی الله علیه و آله و سی سال در کنار امیرالمومنین و ده سال با امام حسن علیهما السلام گذراند. ( تاریخ اهل البیت /76) و به سال 49 یا 50 هجری پس از شهادت مظلومانه امام حسن علیه السلام امامت شیعیان را بر عهده گرفت .( کافی 461/1 و 462 امامت آن حضرت مقارن با حکمرانی معاویه بود و از آنجا که امام حسن علیه السلام با او صلح کرده بود ایشان نیز همان روش و سیره را ادامه داد . چه با مجاهدتهای امام حسن علیه السلام حق و باطل برای مسلمانان شناخته شده بود و اصل اسلام در خطر جدی قرار نداشت . خطر از آنجا آغاز شد که معاویه به سال 59 هجری تصمیم گرفت پسرش یزید را به عنوان خلیفه پس از خود تعیین کند و برای اطمینان از وقوع چنین امری بر آن شد که در زمان حیات خود از مردم برای او بیعت بگیرد .معاویه خود نخستین کسی شد که با پسرش یزید دست بیعت داد . ( مروج الذهب 36/3 و 37 ابن سعد در طبقات می نویسد : حسین بن علی بن ابیطالب از جمله اشخاصی بود که با یزید دست بیعت نداد . وی می افزاید : با مرگ معاویه در سال 60 هجری پسرش یزید بر مسند خلافت تکیه زد و مردم با وی بیعت کردند. آن گاه یزید با ارسال نامه ای به حاکم مدینه نوشت : مردم را فراخوان و از آنان بیعت گیر . و از بزرگان قریش آغاز کن و نخستین آنان حسین بن علی باشد ( تراثنا ش 164/10 چون حاکم مدینه از امام حسین علیه السلام بیعت خواست حضرتش در پاسخ گفت : ما خاندان نبوت و معدن رسالتیم . و یزید فاسق میگسار و آدم کش است . و مثل من با مثل او بیعت نکنند . و در سخنی دیگر فرمود : و بر اسلام سلام باد آنگاه که این امت به حاکمی چون یزید مبتلا شود و غیره . مسعودی مینویسد : یزید مردی عیاش بود . پرندگان شکاری و سگ و میمون و یوز نگه میداشت و میگساری می کرد . . . و در ایام وی غنا در مکه و مدینه رواج یافت و لوازم لهو و لعب به کار رفت و مردم آشکارا میگساری می کردند .
و درباره رفتار او با رعیت می گوید : فرعون در کار رعیت از او عادل تر و در کار خاصه و عامه مردم خویش منصف تر بود . ( مروج الذهب 77/3 و 78
امام حسین علیه السلام چون اوضاع مدینه را واژگونه یافت درنگ در آن شهر مقدس را جایز ندانست و در روز یکشنبه دو روز مانده به آخر رجب از سال 60 هجری به اتفاق اهل بیت و یاران خود راهی مکه شد . ( ارشاد / 201
آن حضرت هدف از خروج خویش را در وصیتی به برادرش محمد بن حنفیه چنین بیان فرمود : حقیقت آنکه من از روی سرمستی و گردنکشی و فساد و ظلم خارج نشده ام و جز این نیست که خارج شدم برای اصلاح در امت جدم صلی الله علیه و آله . اراده دارم امربه معروف و نهی از منکر کنم و مطابق سیرت جدم و پدرم علی بن ابیطالب علیه السلام رفتار کنم و غیره
امام حسین علیه السلام به فاصله 5 روز در شب جمعه سوم ماه شعبان به مکه معظمه وارد گردید . ( ارشاد / 202
* * *
چون مردم کوفه در عراق از مرگ معاویه و امتناع امام حسین علیه السلام از بیعت یزید اطلاع یافتند نامه های فراوان در پشتیبانی از امام حسین علیه السلام امضاء کردند و حضرتش را به کوفه فراخواندند . آنان نوشتند : ما در انتظار تو با کسی بیعت نکرده ایم و در راه تو آماده جانبازی هستیم و بخاطر تو در نماز جمعه و جماعت دیگران حاضر نمی شویم . امام حسین علیه السلام در پاسخ به درخواستهای مردم کوفه مسلم بن عقیل را در نیمه ماه مبارک رمضان به جانب کوفه روانه کرد . و به او گفت : نزد مردم کوفه برو . اگر آنچه نوشته اند حق باشد مرا خبر ده تا به تو ملحق شوم . مسلم به روز پنجم شوال وارد کوفه شد چون خبر ورودش انتشار یافت 12000 کسب و بقولی 18000 نفر با او بیعت کردند . وی این مطلب را به امام حسین علیه السلام گزارش داد و از آن حضرت خواست به کوفه بیاید . اخبار کوفه به یزید رسید . وی در اولین عکس العمل نعمان بن بشیر حاکم کوفه را عزل و بجای او عبید الله بن زیاد را نصب کرد ( مروج الذهب 66/3 ) و به او فرمان داد که مسلم بن عقیل را به قتل برساند . ( تاریخ طبری 258/4 ) و از طرفی مزدوران خود را بسیج کرد تا امام حسین علیه السلام را در شهر مکه غافلگیر کرده ازمیان بردارد چون امام علیه السلام از توطئه سوء قصد به جان مبارکش آگاهی یافت از سر حفظ حرمت و قداست بیت الله الحرام مناسک حج را به اضطرار پایان برد و به روز هشتم ذی حجه از سال 60 هجری مکه را به قصد عراق وداع گفت . ابن عباس بعد از واقعه کربلا در نامه اش به یزید می نویسد : هرگز فراموش نخواهم کرد که حسین بن علی را از حرم پیامبر خدا ( ص ) به حرم خدا طرد کردی و آن گاه مردانی را پنهانی بر سر او فرستادی تا غافلگیر او را بکشند . سپس او را از حرم خدا به کوفه راندی وترسان و نگران از مکه بیرون شد با اینکه در گذشته و حال عزیزترین مردم بطحا بود و اگر در مکه اقامت میگزید و خونریزی در آن را روا می شمرد از همه مردم مکه و مدینه در دو حرم بیشتر فرمان برده می شد. لیکن او خوش نداشت که حرمت خانه و حرمت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را حلال شمارد. و بزرگ شمرد آنچه را که تو بزرگ نشمردی از آنجا که در نهان مردانی در پی او به مکه فرستادی تا در حرم با او بجنگند. عبید الله با حیله و تزویر مسلم بن عقیل و پناه دهنده او هانی بن عروه را در کوفه به طرز دلخراشی به شهادت رساند . ( تاریخ طبری 300/4 ) و از آنجا که می دانست امام حسین علیه السلام رو به شهر کوفه می آید سپاهی به سرکردگی حر بن یزید ریاحی برای زیر نظر گرفتن سپاه آن حضرت به منطقه قادسیه گسیل کرد . حربن یزید در محلی به نام شراف با امام حسین علیه السلام روبرو شد و سخنانی بینشان رد و بدل گردید. آن حضرت نامه های اهل کوفه را که دو خرجین بود به حربن یزید عرضه کرد و دعوت آنان را خاطرنشان ساخت و راه خود را ادامه داد . . . تا آنکه به روز دوم محرم سال 61 هجری به ناحیه نینوا وارد شد
در این زمین بود که ابن زیاد در رسید و نامه ای به حربن یزید تسلیم کرد . متن نامه این بود : آن گاه که این نامه تو را رسد و فرستاده ما پیش تو آید بر حسین سخت گیر و او را در بیابانی فرود آر که نه دژ در آن باشد و نه آب
حربن یزید در اجرای دستور ابن زیاد کاروان امام حسین علیه السلام را در نقطه ای به نام کربلا متوقف کرد . فردای آن روز عمر بن سعد فرستاده عبید الله بن زیاد نیز با چهار هزار جنگجو وارد شد . شایان گفتن است که حربن یزید پیش از شهادت امام حسین علیه السلام از کرده خود اظهار پشیمانی و توبه کرد و در جرگه یاران آن حضرت به درجه رفیع شهادت نائل آمد . عمر بن سعد سه روز مانده به عاشورا پانصد سواره بر کرانه فرات مامور کرد تا کاروان حسینی به آب دسترسی نداشته باشد. ( تاریخ طبری 311/4 و 312 ) و روز نهم محرم تاسوعا امام حسین علیه السلام و اصحابش به طور کامل در حلقه محاصره دشمن واقع شدند و دشمن یقین کرد که دیگر برای آن حضرت یاوری نخواهد آمد . عصر تاسوعا دستور حمله و آغاز جنگ از جانب دشمن صادر گردید
امام حسین علیه السلام چون تحرکات دشمن را بدید برادرش عباس بن علی علیهما السلام را فرمود : سوارشو - جانم به فدایت ای برادر - تا آنان را دیدار کنی و بگویی : شما را چیست و چه در سر دارید ؟! و غیره
حضرت عباس علیه السلام با آنان به مذاکره پرداخت و آنان پذیرفتند که حمله را تا فردا به تعویض اندازند . سر انجام آن فردا ( عاشورا ) فرارسید
عمربن سعد با سی هزار جنگجو حمله را آغاز کرد . ( امالی الصدوق / 101 و 374 ) و سپاه امام حسین که 32 سواره و 40 پیاده بودند ( کامل ابن اثیر 560/2 ) مردانه در برابر حملات ایستادند و شجاعانه جنگیدند و کشتند و کشته شدند . هر کس از یاران آن حضرت شهادت می یافت جای خالیش پیدا بود ولی سربازی که از سپاه یزید بر خاک می افتاد سربازی دیگر جایش را می گرفت
جنگ همچنان به راه خود ادامه می داد تا بدانجا که اصحاب امام حسین علیه السلام همگی کشته شدند . در این هنگام نوبت به خاندان حضرتش رسید . اولین کس از آنان که پای در میدان گذارد پسر مهترش علی اکبر بود. ( تاریخ طبری 341/4 ) و به دنبال او دیگر کسان امام حسین علیه السلام از جمله فرزندان امام علی و امام حسن علیهما السلام و جعفر طیار و عقیل به میدان رفتند و پس از رزمی دلاورانه شهد شهادت به کام ریختند . و عباس بن علی علیهما السلام هم که به قصد آب آوردن نبرد خویش را آغاز کرده بود مورد هجوم دشمن واقع شد و هستی خویش را فدای حسین علیه السلام ساخت
حساسترین لحظه عاشورا آن هنگام بود که عزیز زهرا و جگر گوشه مصطفی بی یار و یاور باقی ماند و دشمن از هر سو به حضرتش حمله آورد و غیره
حجاج بن عبدالله که خود در صحنه حاضر بود می گوید : به خدا هرگز شکسته ای را ندیده بودم که فرزند و کسان و یارانش کشته شده باشند و چون او ثابت قدم و آرام خاطر باشد . . . خدا پیش از او و پس از او کسی را همانندش ندیدم . وقتی حمله می برد پیادگان از راست و چپ او همچون بزغالگان از حمله گرگ فراری می شدند
همو اضافه می کند : به خدا در این حال بود که زینب دختر فاطمه به طرف آن حضرت آمد . . . در این وقت عمر بن سعد نزدیک حسین رسید . زینب به او گفت : آیا ابو عبدالله کشته می شود و تو نگاه می کنی !؟
گوید : گویی اشکهای عمر را می بینم که بر دو گونه و ریشش روان بود . وروی از زینب بگردانید . . . ( تاریخ طبری 245/4
برای امام حسین علیه السلام شش ( ارشاد / 253 ) یا نه ( تاریخ اهل البیت / 102 ) یا ده ( کشف الغمه 250/2 ) فرزند از مادران مختلف شمرده اند که از آن فرزندان علی اکبر و عبدالله شیر خوار ( علی اصغر ) در کنار پدر به شهادت رسیدند و امام سجاد علیه السلام پیشوای چهارم شیعیان گردید .
یک مطالعه تازه نتیجه گیری کرده است که سیارات مشابه زمین که حول سایر ستاره ها می گردند احتمالا بسیار متداول تر از آن هستند که تصور می شد.
اکثر قریب به اتفاق سیاراتی که تاکنون در اطراف سایر ستاره ها کشف شده اند از نوع غول های گازی مانند مشتری یا کیوان هستند که این به دلیل ضعف تکنیک های کنونی برای یافتن کرات کوچکتر در نقاط دور دست است.
اما تحلیلی توسط دانشمندان در آمریکا نشان می دهد که یک سوم این منظومه های حاوی سیارات غول پیکر همچنین ممکن است حاوی سیاراتی مانند زمین باشند.
جزئیات این تحقیق در تازه ترین شماره مجله “ساینس” چاپ شده است.
منطقه مسکونی
محققان به سرپرستی شان ریموند از دانشگاه ایالتی کلورادو در بولدر مهاجرت غول های گازی در منظومه های درحال شکل گیری را با کامپیوتر شبیه سازی کردند.
آنها کار را با بیش از هزار جرم مجازی به اندازه ماه از جنس سنگ و یخ آغاز کردند و در حدود 200 میلیون سال تکامل سیاره ای را شبیه سازی کردند.
این تیم نتیجه گیری کرد که از هر سه منظومه شناخته شده تقریبا یکی می تواند حاوی سیارات مشابه زمین در مناطق قابل سکونت منظومه یعنی در مدارهای دورتر از مشتری های داغ باشد.
ناحیه قابل سکونت منطقه ای از منظومه است که نه خیلی داغ است و نه خیلی سرد به طوری که آب در سطح کره نه بخار می شود و نه منجمد، و می تواند درحالت مایع باقی بماند.
آوی مندل به سایت خبری بی بی سی گفت: “شبیه سازی های ما نشان می دهد که می توانید یک سیاره غول پیکر را همانجا که مشتری در منظومه ما قرار دارد شکل بدهید و آن را به بخش های داخلی تر منظومه به حرکت در آورید. سیاراتی مانند زمین هنوز می توانند در خارج از آن (بیرون مدار غول ها) شکل بگیرند - البته به شرطی که خیلی به سیارات غول پیکر نزدیک نشوند.”
“اگر خیلی نزدیک شوید، غول گازی مواد را به سمت بیرون پراکنده خواهد کرد. اما اگر به اندازه کافی دور باشید، مواد (موجود در دیسک) می توانند به کرات بدل شوند.”
این محققان می گویند که سیارات مشابه زمین در مناطق قابل سکونت در حضور مقدار زیادی آب شکل می گیرند.
اگر این نظریه درست باشد در آن صورت احتمال آنکه سیارات شبیه به زمین - که در مناطق قابل سکونت دور می زنند - پوشیده از اقیانوس ها باشند بیشتر می شود؛ که همه عناصر ضروری برای پیدایش حیات را فراهم می آورد.
دکتر ریموند گفت: “ما اکنون فکر می کنیم که دسته تازه ای از سیارات پوشیده از اقیانوس ها - و احتمالا قابل سکونت - در منظومه های شمسی بی شباهت به منظومه ما وجود دارند.”
شبیه سازی ها همچنین نشان داد که کرات سنگی موسوم به “زمین های داغ” اغلب در داخل مدار مشتری های داغ شکل می گیرند.
تیمی از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی قبلا یک چنین نمونه ای را یافته است که به فاصله فقط 5/3 میلیون کیلومتر از ستاره مرکزی دور می زند. فاصله زمین از خورشید 150 میلیون کیلومتر است.
این مطالعه بر نوعی از منظومه ها متمرکز است که حاوی به اصلاح “مشتری های داغ” هستند. این اجرام غول پیکر به فاصله خیلی کم از ستاره مرکزی می گردند - در مواردی حتی نزدیکتر از عطارد (تیر) به خورشید.
تکنیکی که هم اکنون از آن برای یافتن سیارات دوردست استفاده می شود در واقع وجود آنها را به طور غیرمستقیم با ردیابی تاثیر جاذبه این اجرام بر ستاره مرکزی استنباط می کند. به همین دلیل احتمال یافتن سیارات غول پیکری که نزدیک به ستاره مادر می گردند بیشتر است چرا که اثر جاذبه آنها بسیار مشخص تر است.
تصور می شود این مشتری های داغ به هنگام تشکیل منظومه به سمت ستاره مرکزی کشیده شده باشند.
در این مرحله، منظومه ای که درحال تکامل است، آکنده از سیارک ها، اجرام یخی و سنگی و گاز در “صفحه (دیسک) پیش سیاره ای” است.
یک غول گازی که در داخل این صفحه قرار داشته باشد تلاطم زیادی در آن ایجاد می کند. اما اینکه این پدیده دقیقا چگونه بر تکامل منظومه اثر می گذارد موضوع بحث و اختلاف نظر است.
در گذشته محققان پیشنهاد کرده اند که مهاجرت غول های گازی به طرف ستاره مرکزی یا باعث می شود مواد موجود در دیسک خورده شود یا به فضای خارج پرت شود.
آوی مَندِل از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و از نویسندگان این مقاله علمی گفت: “مسلما پراکندگی وجود دارد، اما یکی از چیزهایی که مردم تاکنون به حساب نمی آوردند گاز فشرده ای بود که در این دیسک های پیش سیاره ای وجود داشت.”
“این گاز فراهم کننده نیرویی است که باعث حرکت سیارات عظیم الجثه به طرف مرکز منظومه می شود اما همچنین از شدت پراکندگی و پخش شدن ذرات می کاهد و اجازه می دهد این خاک و خاشاک در مدار ستاره مرکزی باقی بمانند.”
“آنها در مدارهای پرهرج و مرج و اغلب بسیار پهن می مانند؛ اما معمولا اگر برای میلیون ها سال در منظومه باقی بمانند، آرام می گیرند و به مداری مدور بازمی گردند و آنجا می توانند با سایر اجرام ترکیب شوند و به شکل سیارات کامل در آیند.”یک مطالعه تازه نتیجه گیری کرده است که سیارات مشابه زمین که حول سایر ستاره ها می گردند احتمالا بسیار متداول تر از آن هستند که تصور می شد.
اکثر قریب به اتفاق سیاراتی که تاکنون در اطراف سایر ستاره ها کشف شده اند از نوع غول های گازی مانند مشتری یا کیوان هستند که این به دلیل ضعف تکنیک های کنونی برای یافتن کرات کوچکتر در نقاط دور دست است.
اما تحلیلی توسط دانشمندان در آمریکا نشان می دهد که یک سوم این منظومه های حاوی سیارات غول پیکر همچنین ممکن است حاوی سیاراتی مانند زمین باشند.
جزئیات این تحقیق در تازه ترین شماره مجله “ساینس” چاپ شده است.
این مطالعه بر نوعی از منظومه ها متمرکز است که حاوی به اصلاح “مشتری های داغ” هستند. این اجرام غول پیکر به فاصله خیلی کم از ستاره مرکزی می گردند - در مواردی حتی نزدیکتر از عطارد (تیر) به خورشید.
تکنیکی که هم اکنون از آن برای یافتن سیارات دوردست استفاده می شود در واقع وجود آنها را به طور غیرمستقیم با ردیابی تاثیر جاذبه این اجرام بر ستاره مرکزی استنباط می کند. به همین دلیل احتمال یافتن سیارات غول پیکری که نزدیک به ستاره مادر می گردند بیشتر است چرا که اثر جاذبه آنها بسیار مشخص تر است.
تصور می شود این مشتری های داغ به هنگام تشکیل منظومه به سمت ستاره مرکزی کشیده شده باشند.
در این مرحله، منظومه ای که درحال تکامل است، آکنده از سیارک ها، اجرام یخی و سنگی و گاز در “صفحه (دیسک) پیش سیاره ای” است.
یک غول گازی که در داخل این صفحه قرار داشته باشد تلاطم زیادی در آن ایجاد می کند. اما اینکه این پدیده دقیقا چگونه بر تکامل منظومه اثر می گذارد موضوع بحث و اختلاف نظر است.
در گذشته محققان پیشنهاد کرده اند که مهاجرت غول های گازی به طرف ستاره مرکزی یا باعث می شود مواد موجود در دیسک خورده شود یا به فضای خارج پرت شود.
آوی مَندِل از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و از نویسندگان این مقاله علمی گفت: “مسلما پراکندگی وجود دارد، اما یکی از چیزهایی که مردم تاکنون به حساب نمی آوردند گاز فشرده ای بود که در این دیسک های پیش سیاره ای وجود داشت.”
“این گاز فراهم کننده نیرویی است که باعث حرکت سیارات عظیم الجثه به طرف مرکز منظومه می شود اما همچنین از شدت پراکندگی و پخش شدن ذرات می کاهد و اجازه می دهد این خاک و خاشاک در مدار ستاره مرکزی باقی بمانند.”
“آنها در مدارهای پرهرج و مرج و اغلب بسیار پهن می مانند؛ اما معمولا اگر برای میلیون ها سال در منظومه باقی بمانند، آرام می گیرند و به مداری مدور بازمی گردند و آنجا می توانند با سایر اجرام ترکیب شوند و به شکل سیارات کامل در آیند.
نقدی بر تعریفهای غیر منطقی نشریات و رسانه های کشور از انوشه انصاری
.گرچه خبر قدیمیه ولی ارزش خوندن رو داره
.
صبح که از خواب بیدار می شوی اولین خبر روزنامه ها تو را به آسمان می برد: «یک بانوی ایرانی به عنوان اولین زن فضانورد به فضا رفت». با دیدن این خبر احساس غرور و شادی می کنی از اینکه باز هم نام ایران در جهان می درخشد.
همانطور که متن خبر را می خوانی متوجه می شوی که این سفر که 20 میلیون دلار هزینه دارد سفری تحقیقاتی نیست و انوشه انصاری میلیاردر ایرانی مقیم آمریکا به همراه دو نفر دیگر به عنوان دومین گروه گردشگران فضایی از زمین خارج می شوند. همان لحظه به یاد دوندگی های چند ماهه ات برای گرفتن وام ازدواج و زیرپا گذاشتن تمام آژانس های کاریابی برای استخدامت می افتی و مقایسه می کنی با هزینه سفر انوشه انصاری که تنها قسمت کوچکی از دارایی های اوست. به گوشه ای می روی و با خود حساب می کنی که اگر او به فضا نمی رفت با احتساب وام های یک میلیونی متداول- که با برکت پارتی حاصل می شود- می توانست ازدواج 18500 ایرانی را تسهیل کند. اگر انوشه انصاری از تصمیمش منصرف می شد، می توانست با متوسط 12 میلیون تومان برای هر نفر 1542 خانواده ایرانی را صاحبخانه کند. انوشه انصاری به فضا رفت در حالی که شاید می توانست برای 3700 نفر بیکار سرمایه پنج میلیونی فراهم کند. او در حالی زمین را ترک گفت که می توانست کمک هزینه تحصیلی حدود 925000 دانش آموز یا 185000 دانشجو را فراهم کند که شاید از بین این ها دانشمندان بزرگی به جهان معرفی می شدند. هنگامی که انوشه انصاری از جو زمین آزاد شد هزاران نفر زندانی چک در زمین منتظر آزادی خود بودند. او در حالی از فضا به زمین نگاه می کرد که اگر آن پایین بود، نه میلیون و سیصد هزار نفر می توانستند یک شب سیر بخوابند. او وقتی عازم سفر 8 روزه خود شد شاید نمی دانست که هزینه سفرش معادل درآمد 206 معلم طی 30 سال خدمت دائم است یعنی 8 روز گردش فضایی برابر با 2255700 روز انسان سازی.
به هر حال انوشه انصاری به فضا رفت و انوشه های زیادی هنوز روی زمین اند و نسبت به خیلی چیزها بی تفاوت اما نکته ای که او را متمایز از بقیه جلوه داد بزرگ کردن و تحسین این سفر و علمی جلوه دادن آن به دروغ در برخی رسانه های کشورمان بود که هیچ توجیهی نداشت.
انوشه انصاری گفته بود من به فرهنگ ایرانی علاقه دارم در حالی که آن را نمی شناخت چون در 15 سالگی از ایران خارج شده بود و نمی دانست فرهنگ ایرانی، فرهنگ سرمایه داری غرب نیست بلکه فرهنگ «بنی آدم اعضای یکدیگرند» است. انوشه انصاری با خود قرآن را به فضا برد و مظلومیت و مهجور بودن قرآن دوباره به همه ثابت شد چون هزاران سال پیش قرآن سرنیزه رفت و اکنون به فضا.
او از آن بالا خیلی چیزها را دید و خیلی ها را هم نه. او به زمین نگاه می کرد اما بچه هایی را نمی دید که چشم به آسمان دوخته اند و برای فراموشی گرسنگی شان ستاره ها را می شمارند. شاید هم سفینه حامل او را هم شمرده باشند. او مردمانی را هم ندید که چشم به آسمان دوخته اند و به دنبال سفینه او نمی گردند بلکه زیر لب زمزمه می کنند:
«و نُریدُ اَن نَمُنَّ علی الذین استُضعِفوا فی الاَرض و نجعلهُم ائِمّه و نجعلهُم الوارثین»
منبع
:سایت دوستانتوضیحات تکمیلی:
البته باید عرض کنم که انوشه خان حق دارد هر طور که می خواهد از پول خودش استفاده کند و به کسی هم ربطی ندارد که ایشان به فضا می رود یا نه.بحث سر این است که اینچنین افرادی متاسفانه حتی یک بیستم ثروت عظیم خود را برای فقرا خرج نمی کنند. و عیاشی و یللی تللی خودشونو به انساندوستی ترجیح می دهند.بر فرض محال هم اگر احیانا همچین کاری کردند جز برای منم منم و کسب شهرت و تبلیغات برای کمپانیهایشان دلیل دیگری ندارد.اگر آنها حتی یک دهم پولشان رو به کمک به فقرا و فعالیتهایی از این قبیل اختصاص می دادند وضع دنیا خیلی بهتر از این می شد.مگر نه؟
فرا رسیدن مبعث پیامبر مهر و رحمت حضرت محمد مصطفی(ص) را به شما و همه مسلمانان جهان تبریک عرض می کنم.