حدیث روزی

روزی

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
خَیْرُ الرِّزقِ مایَکْفى؛
بهترین روزى آن است که انسان را کفایت کند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

مَنْ أکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ حَلالاً فُتِحَ لَهُ أَبْوابُ الْجَنَّةِ یَدْخُلَ مِنْ أَیِّها شاءَ؛
هر کس از دسترنج حلال خود روزى خورَد، درهاى بهشت به روى او گشوده مى شود تا از هر کدام که بخواهد وارد شود.
امام على علیه السلام :
اِعلَمُوا أنَّ عَبدا وإن ضَعُفَتْ حیلَتُهُ ، وَ وَهِنَتْ مَکیدَتُهُ أنَّهُ لَن یُنقَصَ مِمّا قَدَّرَ اللّهُ لَهُ ، وَ إن قَوىَ فى شِدَّةِ الحیلَةِ وَ قُوَّةِ المَکیدَةِ أ نَّهُ لَن یُزادَ عَلى ما قَدَّرَ اللّهُ لَهُ؛
بدانید که آنچه خداوند براى بنده مقدر کرده است ، بى کم و کاست به او مى رسد هر چند در چاره اندیشى و پیدا کردن راههاى کسب روزى ناتوان باشد و نیز بیش از آنچه خداوند برایش مقدر کرده به او نرسد ، هر چند بسیار زرنگ و چاره اندیش باشد .
امام باقر علیه السلام :
لَیسَ مِن نَفْسٍ إلاّ وقَد فَرَضَ اللّهُ لَها رِزقَها حَلالاً یَأتیها فى عافیَةٍ ، وعُرِضَ لَها بالحَرامِ مِن وَجهٍ آخَرَ ، فَإنْ هىَ تَناوَلَتْ مِنَ الحَرامِ شَیئا قاصَّها بِهِ مِنَ الحَلالِ الَّذى فَرَضَ اللّهُ لَها ، وعِندَ اللّهِ سِواهُما فَضلٌ کبیرٌ؛
خداوند براى هر کسى روزى حلالى مقرر داشته که به سلامت به او خواهد رسید . از طرف دیگر روزى حرام نیز در دسترس او قرار داده است که اگر انسان روزى خود را از آن حرام به دست آورد خداوند در عوض روزى حلالى را که براى او مقدر کرده است از او باز خواهد داشت و غیر از این دو روزى (حلال و حرام) روزى هاى فراوان دیگرى نیز نزد خداوند هست .
امام باقر علیه السلام :
اَللّهُمَّ ارْزُقْنى رِزْقا حَلالاً یَکْفینى وَلاتَرْزُقْنى رِزْقا یُطْغینى وَلا تَبْتَلِیَنّى بِفَقْرٍ أَشْقى بِهِ مُضَیَّقا عَلَىَّ ... ؛
خدایا روزى کن مرا رزق حلالى که کفایتم کند و روزى مکن آن رزقى که به سرکشى ام کشاند و مرا به فقرى گرفتار نساز که در تنگنایم قرار دهد و بدبخت شوم.
امام حسن علیه السلام :
فَإِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَاسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ؛
روزى قسمت شده است و حرص زدن سبب مبتلاشدن به گناهان مى شود.
امام على علیه السلام :
إذا أَلْطَأَتِ الأَرْزاقُ عَلَیْکَ فَاسْتَغْفِرِ اللّهَ یُوَسَّعْ عَلَیْکَ فیها؛
هرگاه در روزى تو تأخیر و تنگى پدید آمد، آمرزش بخواه تا روزى را بر تو فراخ گرداند.
امام صادق علیه السلام :
فىقولِهِتَعالى«وَیَرْزُقْهُمِنْحَیْثُلایَحْتَسِبُ»أَىْیُبارِکُلَهُفیماآتاهُ؛

درباره آیه «و او را از جایى که گمانش را نمى برد روزى مى دهد» فرمود: یعنى به آنچه که عطایش فرموده است برکت و فزونى مى بخشد

إِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُزْوى عَنْهُ الرِّزْقُ؛
بنده گناه مى کند و به سبب آن روزى از او گرفته مى شود.

1. بحارالأنوار 77/168/4	2. جامعالأخبار 390/1086	3. امالى مفید 207/39	4. بحارالأنوار 5/147/6	5. التهذیب 3/77/6
6. بحارالأنوار 78/106/4	7. بحارالأنوار 77/270/1	8. نورالثقلین 5/357/46	9. امالى طوسى 225/393	10. کافى 2/270/8

.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :

مَنْ رَضِىَ بِما رَزَقَهُ اللّهُ قَرَّتْ عَیْنُهُ؛
هر کس به آنچه خداوند روزیش کرده راضى باشد، خوش و خرّم بماند.

امام باقر علیه السلام :