حدیث آثار گناه


آثار گناه
امام على علیه السلام :
ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَلانَضارَةُ عَیْشٍ إِلاّ بِذُنوبٍ اجْتَرَحوا إِنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلاّمٍ لِلْعَبیدِ؛
هیچ نعمت و شادابى زندگى از دست نرفت مگر به سبب گناهانى که مرتکب شدند، همانا خداوند به بندگان ستم نمى کند.
امام على علیه السلام :
اِحْذَرُوا الذُّنوبَ فَإِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ فَیَحْبِسُ الرِّزْقَ؛
از گناهان دورى کنید، زیرا بنده با گناهش مانع روزى مى شود.
امام باقر علیه السلام :
إِنَّهُ ما مِنْ سَنَةٍ أَقَلَّ مَطَرا مِنْ سَنَةٍ وَلکِنَّ اللّهَ یَضَعُهُ حَیْثُ یَشاءُ إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ إِذا عَمِلَ قَوْمٌ بِالْمَعاصى صَرَفَ عَنْهُمْ ما کانَ قَدَّرَ لَهُمْ مِنَ الْمَطَرِ؛
هیچ سالى کم بارانتر از سال دیگر نیست، بلکه خداوند باران را هر جا که بخواهد مى باراند. اما هر گاه مردمى مرتکب گناه شوند، خداى عزوجل بارانى را که براى آنان مقدّر کرده بود از ایشان باز مى دارد.
امام رضا علیه السلام :
إِذا کَذِبَ الْوُلاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ وَإِذا جارَ السُّلْطانُ هانَتِ الدَّوْلَةُ وَإِذا حُبِسَتِ الزَّکاةُ ماتَتِ الْمَواشى؛
هرگاه حاکمان دروغ بگویند باران بند مى آید و هرگاه سلطان ستم کند دولت سست و بى اعتبار مى شود و هرگاه زکات داده نشود چارپایان بمیرند.
امام رضا علیه السلام :
کُلَّما أَحْدَثَ الْعِبادُ مِنَ الذُّنوبِ ما لَمْ یَکونوا یَعْمَلونَ أَحْدَثَ اللّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلاءِ ما لَمْ یَکونوا یُعْرِفونَ؛
هرگاه بندگان مرتکب گناهانى شوند که قبلاً انجام نمى دادند، خداوند بلاهایى را برایشان پدید آورد که سابقه نداشته است.
امام صادق علیه السلام :
مَنْ یَموتُ بِالذُّنوبِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَموتُ بِالآجالِ؛
کسانى که بر اثر گناهان مى میرند بیشترند از کسانى که بر اثر رسیدن اجل مى میرند.
امام على علیه السلام :
ما جَفَّتِ الدُّموعُ إِلاّ لِقَسْوَةِ الْقُلوبِ وَماقَسَتِ الْقُلوبُ إِلاّ لِکَثْرَةِ الذُّنوبِ؛
اشکها نخشکید مگر به سبب سخت دلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناهان زیاد.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
ما مِنْ قَوْمٍ یُعْمَلُ فیهِمُ الْمَعاصى هُمْ أَعَزُّ وَأَکْثَرُ مِمَّنْ یَعْمَلُهُ ثُمَّ لَمْ یُغَیِّروهُ إِلاّ عَمَّهُمُ اللّهُ تَعالى مِنْهُ بِعِقابٍ؛
هر ملتى که در میانشان گناه کنند و ایشان از گنهکاران قوى تر و بیشتر باشند و جلوگیرى نکنند، خداى والا از جانب خویش همه را عقوبت کند.
امام صادق علیه السلام :
أَما إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ عِرْقٍ یَضْرِبُ وَلا نَکْبَةٍ وَلا صُداعٍ وَلامَرَضٍ إِلاّ بِذَنْبٍ و ذلِکَ قَوْلُ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ فى کِتابِهِ (وَ ما أصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ...) وَما یَعْفُو اللّهُ أَکْثَرُ مِمّا یُؤاخِذُ بِهِ؛
هیچ رگى (بر اثر تب و بیمارى) نزند و هیچ پایى به سنگ نخورد و هیچ سردرد یا مرضى رخ ندهد، مگر در اثر گناه. این فرموده خداى عزوجل در کتاب اوست که «اگر شما را مصیبتى رسد به خاطر کارهایى است که مى کنید و خدا بسیارى را مى بخشد» گناهانى که خداوند مى بخشد بیشتر از گناهانى است که از آنها باز خواست مى کند.
امام صادق علیه السلام :
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ الْبَغْىُ وَالذُّنوبُ الَّتى تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتى تَهْتِکُ السِّتْرَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَالَّتى تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنا وَالَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَتُظْلِمُ الْهَواءَ عُقوقُ الْوالِدَینِ؛
گناهانى که نعمتها را دگرگون مى کند، زورگویى و سرکشى است و گناهانى که پشیمانى به بار مى آورد آدم کشى است، گناهانى که انتقام و کیفرها را فرود مى آورد ستم است و گناهانى که پرده ها را مى درد (و آبرو و حیثیتها را مى برد) شرابخوارى است و گناهانى که جلوى روزى را مى گیرد زناست و گناهانى که مرگ را شتاب مى بخشد قطع رحم است و گناهانى که مانع استجابت دعا مى شود و فضا را تیره و تار مى کند، آزردن پدر و مادر است.

1.

خصال ص624

2.

خصال ص620

3.

کافى 2/272/15

4.

امالى مفید ص310

5.

کافى 2/275/29

6.

امالى طوسى ص305

7.

عللالشرایع ص81

8.

نهجالفصاحه ح2692

9.

کافى 2/269/3

10.

کافى 2/447/1