گناه
1. بحارالأنوار 73/377/14 | 2. نهج الفصاحه ح1623 | 3. نهج الفصاحه ح203 | 4. المحجة البیضاء 8/160 | 5. بحارالأنوار 62/269/60 |
6. نهج البلاغه حکمت 290 | 7. مکارم الاخلاق ص451 | 8. بحارالأنوار 77/178/10 | 9. کافى 2/276/31 | 10. غررالحکم 2/72/1890 |
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :اِتَّقُوا الذُّنوبَ فَإِنَّها مَمْحَقَةٌ لِلْخَیْراتِ إِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیَنْسى بِهِ الْعِلْمَ الَّذى کانَ قَدْ عَلِمَهُ؛
از گناهان دورى کنید، زیرا گناهان خوبیها را محو مى کند، همانا بنده (گاه) گناه مى کند و به سبب آن دانشى را که داشته فراموش مى کند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله:اَلذَّنْبُ شومٌ عَلى غَیْرِ فاعِلِهِ إِنْ عَیَّرَهُ ابْتُلِىَ بِهِ وَإِنِ اغْتابَهُ أَثِمَ وَإِنْ رَضىَ بِهِ شارَکَهُ؛
گناه براى غیر گناهکار نیز شوم است، اگر گنهکار را سرزنش کند به آن مبتلا شود و اگر غیبت او کند گنهکار شود و اگر به گناه رضایت دهد شریک وى باشد..
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
إِذا خَفیَتِ الْخَطیئَةُ لایَضُرُّ إِلاّ صاحِبَها وَإِذا ظَهَرَتْ فَلَمْ تُغَیِّرْ ضَرَّتِ الْعامَّةَ؛
وقتى گناهى مخفى بماند بجز گناهکار کسى را ضرر نمى رساند و اگر آشکار شود و از آن جلوگیرى نکنند براى همه مردم زیان دارد..
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ قارَفَ ذَنْبا فارَقَهُ عَقْلٌ لایَرْجِعُ إِلَیْهِ أَبَدا؛
هر کس گناهى را مرتکب شود عقلى از او جدا شود که دیگر هرگز باز نگردد.
امام باقر علیه السلام :
عَجَبا لِمَنْ یَحْتَمى مِنَ الطَّعامِ مَخافَةَ الداءِ کَیْفَ لایَحْتَمى مِنَ الذُّنوبِ مَخافَةَ النّارِ؛
تعجب است از کسى که به خاطر ترس از بیمارى از خوردن غذا پرهیز مى کند، چگونه از ترس آتش دوزخ از گناهان پرهیز نمى کند.
امام على علیه السلام :
لَوْ لَمْ یَتَوَعَّدِ اللّهُ عَلى مَعْصیَتِهِ لَکانَ یَجِبُ ألاّ یُعْصى شُکْرا لِنِعَمِهِ؛
اگر خداوند براى نافرمانى از خود هشدار هم نمى داد باز واجب بود که به شکرانه نعمتهایش نافرمانى نشود.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
ایّاکَ أَنْ تَدَعَ طاعَةَ اللّهِ وَتَقْصُدَ مَعْصیَتَهُ شَفْقَةً عَلى أَهْلِکَ ، لأَِنَّهُ تَعالى یَقولُ: (یا أَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ وَاخْشَوْا یَوْما لا یَجْزى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئا ...)؛
مبادا از روى مهر و محبت به خانواده ات، طاعت خدا را واگذارى و به نافرمانى او روى آورى، زیرا خداى تعالى مى فرماید: «اى مردم تقواى الهى را رعایت کنید و از آن روزى بهراسید که نه پدرى مى تواند براى فرزندش کارى بکند و نه فرزندى براى پدرش... ».
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ حاوَلَ أَمْرا بِمَعْصیَةِ اللّهِ کانَ أَبْعَدَ لَهُ مِمّا رَجا وَأَقْرَبَ مِمَّا اتَّقى؛
کسى که با معصیت و نافرمانى خدا به دنبال کارى باشد به آنچه امید دارد، زودتر از دستش مى رود و از آنچه مى ترسد، زودتر به سرش مى آید.
امام کاظم علیه السلام :
إِنَّ للّهِِ عَزَّوَجَلَّ فى کُلِّ یَوْمٍ وَلَیْلَةٍ مُنادیاً یُنادى: مَهْلاً مَهْلاً عِبادَ اللّهِ عَنْ مَعاصِى اللّهِ ، فَلَوْلا بَهائِمُ رُتَّعٌ، وَصِبْیَةٌ رُضَّعٌ ، وَشُیوخٌ رُکَّعٌ ، لَصُبَّ عَلَیْکُمُ الْعَذابُ صَبّاً تُرَضّونَ بِهِ رَضّا؛
در هر شب و روز از جانب خداى عزوجل آواز دهندهاى ندا مى دهد: اى بندگان خدا از نافرمانى خدا باز ایستید، باز ایستید، زیرا اگر به خاطر حیوانات چرنده و کودکان شیرخواره و سالخوردگان خمیده پشت نبود، چنان عذابى بر سر شما ریخته مى شد که ریزه ریزه مى شدید.
امام على علیه السلام :
اَلذُّنوبُ الدّاءُ وَ الدّواءُ الاِسْتِغْفارُ وَ الشِّفاءُ أنْ لاتَعودَ؛
گناهان درد، و داروى آنها، استغفار است و شفایش به این است که عود نکنند.