حرام
1. غررالحکم 6/74/9573 | 2. بحارالأنوار 77/121/20 | 3. عدة الداعى ص141 | 4. کافى 5/124/4 | 5. کنزالعمال 15/784/43101 |
6. کافى 5/125/7 | 7. نهج الفصاحه ح2876 | 8. بحارالأنوار 103/5/17 | 9. سفینة البحار 2/377 | 10. کنزالعمال 15/787/43113 |
امام على علیه السلام :
ما نَهَى اللّهُ سُبْحانَهُ عَنْ شَىْءٍ إِلاّ وَأَغْنى عَنْهُ؛
خداى سبحان انسان را از هیچ چیزى نهى نفرموده جز آنکه او را از آن بى نیاز کرده است.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَ لَهُ اللّهُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛
هر کس از حرام دورى کند، خداوند به جاى آن عبادتى که او را شاد کند نصیبش مى گرداند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اَلْعِبادَةُ مَعَ أَکْلِ الْحَرامِ کَالْبِناءِ عَلَى الرَّمْلِ ـ وَقیلَ: عَلَى الْماءِ؛
عبادت با خوردن حرام همانند ساختن بنایى است بر روى شن «و به قولى: بر روى آب».
امام صادق علیه السلام :
کَسْبُ الْحَرامِ یَبینُ فِى الذُّرِّیَّةِ؛
در آمد حرام (اثرش) در فرزندان آشکار مى شود.
امام سجاد علیه السلام :
وَ أَمّا حَقُّ یَدِکَ فَأَنْ لاتَبْسُطَها إِلى ما لایَحِلُّ لَکَ فَتَنالَ بِما تَبْسُطُها إِلَیْهِ مِنَ اللّهِ الْعُقوبَةَ فِى الأَْجَلِ وَمِنَ النّاسِ بِلِسانِ اللاّئِمَةِ فِى الْعاجِلِ... ؛
حق دست این است که آن را به حرام نگشایى که آن مایه کیفر خدا در قیامت و سرزنش مردم در دنیاست... .
ابوالحسن علیه السلام (امام کاظم علیه السلام ):
یا داوُدُ إِنَّ الْحَرامَ لایَنْمى وَإِنْ نَمى لایُبارَکُ لَهُ فیهِ وَما أَنْفَقَهُ لَمْ یُؤْجَرْ عَلَیْهِ وَما خَلَّفَهُ کان زادَهُ إِلَى النّارِ؛
اى داود! مال حرام رشد نمى کند و اگر هم رشد کند براى صاحبش برکت ندارد و اگر از آن چیزى انفاق کند پاداشى نخواهد دید و آنچه پس از خود بر جاى گذارد، ره توشه او به سوى دوزخ است.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ أَصابَ مالاً مِنْ مَهاوِشَ أَذْهَبَهُ اللّهُ فى نَهابِرَ؛
هر کس مالى از حرام بدست آوَرد، خداوند در حوادث سخت آن را از بین مى برد.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ کَسَبَ مالاً مِنْ غَیْرِ حِلِّهِ أَفْقَرَهُ اللّهُ؛
هر کس از حرام مالى بدست آوَرَد، خداوند به فقر مبتلایش خواهد نمود.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ أَکَلَ الْحَلالَ أَرْبَعینَ یَوْما نَوَّرَاللّهُ قَلْبَهُ. وَقالَ إِنَّ لِلّهِ مَلَکا یُنادى عَلى بَیْتِ الْمَقْدِسِ کُلَّ لَیْلَةٍ مَنْ أَکَلَ حَراما لَمْ یَقْبَلِ اللّهُ مِنْهُ صَرْفا وَلا عَدْلاً وَالصَّرْفُ النّافِلَةُ وَالْعَدْلُ الْفَریضَةُ؛
هر کس چهل روز حلال بخورد، خداوند قلبش را نورانى فرماید. و فرمودند: خداى را فرشته اى است در بیت المقدس که هر شب ندا مى دهد هر کس حرام خورد خداوند کار مستحب و واجبى را از او قبول نمى کند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
لایَقْدِرُ رَجُلٌ عَلى حَرامٍ ثُمَّ یَدَعُهُ لَیْسَ بِهِ إِلاّ مَخافَةَ اللّهِ إِلاّ أَبْدَ لَهُ اللّهُ فى عاجِلِ الدُّنْیا قَبْلَ الآْخِرَةِ ما هُوَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ ذلِکَ؛
هر کس بتواند کار حرامى انجام دهد و آن را فقط از ترس خدا فرو گذارد، خداوند در همین دنیا، پیش از آخرت بهتر از آن را به او عوض مى دهد.