حدیث روزه

 

روزه


1.

معانى الأخبار ص409

2.

نهج الفصاحه ح1854

3.

 دعائم الإسلام 1/269

4.

کافى 4/95/1

5.

بحارالأنوار 40/331/13

6.

شرحنهجالبلاغه 20/299/417

7.

الدعوات للراوندى ص 27

8.

بحارالأنوار 96/371/53

9.

مستدرکالوسائل 7/369/8441

10.

بحارالأنوار 96/325/15

رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اِنَّ لِلْجَنَّةِ بابا یُدعى اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنْهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
صوموا تَصِحّوا؛
روزه بگیرید تا تندرست باشید.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ اَشْبَعَ صائما سَقاهُ اللّهُ مِنْ حَوضى شَرْبَةً لایَظْمَأُ بَعْدَها؛
هر کس روزه دارى را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتى نصیب او خواهد کرد که پس از آن هرگز تشنه نشود.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
اَللّهُمَّ لَکَ صُمنا وَعلى رِزقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَبَّلْهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَابْتَلَّتِ العُروقُ وَبَقِىَ الاَجْرُ؛
بار خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم پس آن را از ما بپذیر، تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.
رسول اکرم صلى الله علیه وآله :
مَنْ مَنَعَهُ الصَّومُ مِنْ طَعامٍ یَشْتَهِیِه کانَ حقّا عَلَى اللّهِ اَنْ یُطْعِمَهُ مِنْ طَعامِ الجَنَّةِ وَ یَسْقِیَهُ مِنْ شَرابِها؛
هر کس روزه، او را از خوردن غذایى که اشتهاى آن را دارد، باز دارد، بر خداست که او را از غذاى بهشت سیرش کند و از نوشیدنى بهشت به او بنوشاند.
امام على علیه السلام :
لَیسَ الصَّومُ الاِمساکَ عَنِ المَأْکَلِ وَالمَشرَبِ، الصَّومُ الاِمساکُ عَن کُلِّ مایَکْرَهُهُ اللّهُ سُبحانَه؛
روزه امساک از خوردن و آشامیدن نیست بلکه روزه، خوددارى از تمامى چیزهایى است که خداوند سبحان آنها را بد مى داند.امام على علیه السلام :
نَوْمُ الصائِم عِبادَةٌ وَصَمْتُهُ تَسبیحٌ وَدُعاؤُهُ مُستَجابٌ وَعَمَلُهُ مُضاعَفٌ. اِنَّ للصائِمِ عِندَ اِفطارِهِ دَعْوَةً لاتُرَدُّ؛
خواب روزه دار عبادت، سکوت او تسبیح، دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعاى روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمى شود.
امام صادق علیه السلام :
اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّیامِ لِیَسْتَوِىَ بِهِ الغَنىُّ وَالفَقیرُ وذلِکَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَیَرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنىُّ کُلَّما اَرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیْهِ... ؛
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند زیرا ثروتمند گرسنگى را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند چرا که ثروتمند هرگاه چیزى بخواهد مى تواند فراهم کند... .
امام صادق علیه السلام :
اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنیا وَحِجابٌ مِنْ عَذابِ الآخِرَةِ؛
روزه سپرى است از آفتهاى دنیا و پرده اى است از عذاب آخرت.
امام صادق علیه السلام :
اَلصَّومُ فَوْهٌ لایَتَکَلَّمُ اِلاّ بِالخَیْرِ؛
روزه دارى (در حکم) دهانى است که جز به خیر سخن نگوید.